Aplicativo para Android

Baixe o Passa Parola - Focolare para Android e visualize a passaparola do dia, bem como as meditações deste blog.

Baixe já via Google Play:

domingo, 30 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Hoffnung verbreiten


Inmitten von Unsicherheiten und Herausforderungen ist Hoffnung wie eine kleine Flamme, manchmal flackernd, aber hartnäckig lebendig. Sie erhellt die Dunkelheit, selbst wenn alles um uns herum zusammenzubrechen scheint. Hoffnung zu entfachen bedeutet, an morgen zu glauben, auch ohne Garantien.

Es geht nicht darum, so zu tun, als sei alles in Ordnung, sondern anzuerkennen, dass in uns eine Kraft steckt, die darauf besteht, neu anzufangen. Jede Geste der Freundlichkeit, jedes Wort der Ermutigung, jeder Schritt, der trotz der Angst getan wird, all das ist Brennholz, das diese Flamme am Leben erhält.

Hoffnung muss kein intensives Feuer sein, sie muss nur beständig sein. Denn solange sie brennt, auch wenn es nur ein schüchternes Glühen ist, gibt es Leben, gibt es Möglichkeiten, gibt es Zukunft.

Hoffnung zu entfachen bedeutet, sich daran zu erinnern, dass selbst die längste Nacht mit dem Morgengrauen endet.



ENCENDER LA ESPERANZA

En medio de la incertidumbre y los desafíos, la esperanza es como una pequeña llama, a veces parpadeante, pero obstinadamente viva. Ilumina la oscuridad, incluso cuando todo a nuestro alrededor parece derrumbarse. Encender la esperanza es creer en el mañana, incluso sin garantías.
No se trata de fingir que todo está bien, sino de reconocer que dentro de nosotros hay una fuerza que insiste en volver a empezar. Cada acto de bondad, cada palabra de aliento, cada paso dado a pesar del miedo: todo esto es el combustible que mantiene viva esa llama.
La esperanza no necesita ser un fuego intenso; basta que sea constante. Porque mientras arde, incluso como una tímida brasa, hay vida, hay posibilidad, hay futuro.
Encender la esperanza es recordar que incluso la noche más larga termina al amanecer.


LIGHT UP HOPE

Amidst uncertainty and challenge, hope is like a small flame, sometimes flickering but stubbornly alive. It illuminates the dark, even when everything around seems to come crashing down. To light up hope is to believe in tomorrow, even without guarantees.
It is not a matter of pretending that everything is fine, but of recognizing that within us there is a force that insists on starting over. Every gesture of kindness, every word of encouragement, every step taken despite fear, all of this is fuel that keeps that flame burning.
Hope doesn't have to be an intense fire; it just needs to be constant. Because while it burns, even in timid embers, there is life, there is possibility, there is a future.
To light up hope is to remember that even the longest night ends at dawn.


ACCENDERE LA SPERANZA

In mezzo alle incertezze e alle sfide, la speranza è come una piccola fiamma, a volte vacillante, ma ostinatamente viva. Illumina l'oscurità, anche quando tutto intorno sembra crollare. Accendere la speranza significa credere nel domani, anche senza garanzie. Non si tratta di fingere che tutto vada bene, ma di riconoscere che dentro di noi esiste una forza che insiste nel ricominciare. Ogni gesto di gentilezza, ogni parola di incoraggiamento, ogni passo compiuto nonostante la paura, tutto questo è legna che mantiene accesa questa fiamma.
La speranza non deve essere un fuoco intenso, basta che sia costante. Perché finché arde, anche se timidamente, c'è vita, c'è possibilità, c'è futuro.
Accendere la speranza è ricordare che anche la notte più lunga finisce all'alba.


ACENDER A ESPERANÇA

Em meio às incertezas e aos desafios, a esperança é como uma pequena chama, às vezes vacilante, mas teimosamente viva. Ela ilumina o escuro, mesmo quando tudo ao redor parece desabar. Acender a esperança é acreditar no amanhã, mesmo sem garantias.
Não se trata de fingir que tudo está bem, mas de reconhecer que dentro de nós existe uma força que insiste em recomeçar. Cada gesto de bondade, cada palavra de incentivo, cada passo dado apesar do medo, tudo isso é uma lenha que mantém essa chama acesa.
A esperança não precisa ser um fogo intenso; basta que seja constante. Porque enquanto ela arde, ainda que em brasa tímida, há vida, há possibilidade, há futuro.
Acender a esperança é lembrar que mesmo a noite mais longa termina ao amanhecer.


ALLUMER LA FLAMME DE L'ESPÉRANCE

Au milieu des incertitudes et des défis, l'espérance est comme une petite flamme, parfois vacillante, mais obstinément vivante. Elle illumine l'obscurité, même lorsque tout semble s'effondrer autour de nous. Allumer l'espérance, c'est croire en demain, même sans garanties.
Il ne s'agit pas de prétendre que tout va bien, mais de reconnaître qu'il existe en nous une force qui insiste pour recommencer. Chaque geste de gentillesse, chaque mot d'encouragement, chaque pas franchi malgré la peur, tout cela est du bois qui alimente cette flamme.
L'espérance n'a pas besoin d'être un feu intense, il suffit qu'elle soit constante. Car tant qu'elle brûle, même timidement, il y a de la vie, il y a des possibilités, il y a un avenir.
Allumer l'espérance, c'est se rappeler que même la nuit la plus longue se termine à l'aube.


ROZPALAJMY NADZIEJĘ

 

Wśród niepewności i wyzwań nadzieja jest jak płomyk, czasem migotliwy, ale nieustępliwie żywy. Rozjaśnia ciemność, nawet gdy wydaje się, że wszystko wokół się wali.

Rozpalać nadzieję to wierzyć w jutro, mimo braku gwarancji. Nie chodzi o udawanie, że wszystko jest w porządku, ale o uświadomienie sobie, że tkwi w nas jakaś siła, która nalega, by zaczynać od nowa. Każdy gest życzliwości, każde słowo otuchy, każdy krok podjęty mimo obaw – wszystko to jest paliwem, które podtrzymuje ten płomyk.

Nadzieja nie musi przybierać rozmiarów pożaru, wystarczy, żeby była stała. Bo jak długo płonie, choćby nieśmiało, tak długo jest życie, są możliwości, jest przyszłość.

Rozpalać nadzieję to pamiętać, że nawet najdłuższa noc kończy się o świcie.

sábado, 29 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Unsere Erfahrungen weitergeben


„Lasst euer Licht vor den Menschen leuchten, damit sie eure guten Werke sehen und den Vater im Himmel preisen.“ (vgl. Mt 5,16)

Jede empfangene Gnade, jeder durch den Glauben gewonnene Kampf und jeder Moment der Begegnung mit dem Herrn sind konkrete Zeichen der Liebe Gottes, die in uns wirkt. Wenn wir diese Erfahrungen teilen, helfen wir anderen zu erkennen, dass Gott auch in ihrem Leben wirkt.

Das persönliche Zeugnis ist eine stille, aber tiefgreifende Form der Evangelisierung. Das Zeugnis zwingt nicht, es inspiriert; es predigt nicht mit Worten, sondern mit Haltung und Authentizität. Indem wir erzählen, was Christus in uns getan hat, öffnen wir Türen, damit andere den Wunsch verspüren, dieselbe verwandelnde Liebe zu erfahren.

Unsere Erfahrungen weiterzugeben ist auch ein Akt der Dankbarkeit. Es ist die Erkenntnis, dass das, was wir erleben, nicht nur für uns selbst ist, sondern zum Aufbau der Gemeinschaft und zur Stärkung aller dient.



COMPARTIR NUESTRAS EXPERIENCIAS

“Brille delante de los hombres la luz que hay en ustedes, para que vean sus buenas obras y glorifiquen al Padre que está en los cielos” (Cf. Mt 5,16)
Cada gracia recibida, cada lucha vencida por la fe y cada encuentro con el Señor son señales concretas del amor de Dios que obra en nosotros. Cuando compartimos estas experiencias, ayudamos a otros a reconocer que Dios también actúa en sus vidas.
El testimonio personal es una forma de evangelización silenciosa, pero profunda. El testimonio no impone, inspira; no predica con palabras, sino con actitudes y autenticidad. Al narrar lo que Cristo ha obrado en nosotros, abrimos puertas para que otros sientan el deseo de experimentar el mismo amor transformador.
Compartir nuestras experiencias es también un acto de gratitud. Es reconocer que lo que hemos vivido no es solo para nosotros, sino para la edificación de la comunidad y el fortalecimiento de todos.


SHARE EXPERIENCES

"Let your light shine before men, that they may see your good works and glorify the Father who is in heaven." (Cf. Mt 5:16)
Every grace received, every struggle won by faith, and every moment of encounter with the Lord are concrete signs of God's love at work in us. When we share these experiences, we help others to recognize that God is also at work in their lives.
Personal witness is a form of silent but profound evangelization. Testimony does not impose, it inspires; it does not preach with words, but with attitudes and authenticity. By telling what Christ has done in us, we open doors for others to feel the desire to experience the same transforming love.
Giving our experiences is also an act of gratitude. It is to recognize that what we have lived is not only for ourselves, but for the edification of the community and the strengthening of all.


DARE LE NOSTRE ESPERIENZE

«Risplenda la vostra luce davanti agli uomini, affinché vedano le vostre opere buone e glorifichino il Padre che è nei cieli» (cf Mt 5,16).
Ogni grazia ricevuta, ogni lotta vinta con la fede e ogni momento di incontro con il Signore sono segni concreti dell'amore di Dio che agisce in noi. Quando condividiamo queste esperienze, aiutiamo gli altri a riconoscere che Dio agisce anche nella loro vita.
La testimonianza personale è una forma di evangelizzazione silenziosa, ma profonda. La testimonianza non impone, ispira; non predica con le parole, ma con gli atteggiamenti e l'autenticità. Raccontando ciò che Cristo ha fatto in noi, apriamo le porte affinché altri sentano il desiderio di sperimentare lo stesso amore trasformatore.
Condividere le nostre esperienze è anche un atto di gratitudine. È riconoscere che ciò che viviamo non è solo per noi, ma anche per la crescita della comunità e il rafforzamento di tutti.


DAR AS NOSSAS EXPERIÊNCIAS

"Resplandeça a vossa luz diante dos homens, para que vejam as vossas boas obras e glorifiquem o Pai que está nos céus." (Cf. Mt 5,16)
Cada graça recebida, cada luta vencida pela fé e cada momento de encontro com o Senhor são sinais concretos do amor de Deus agindo em nós. Quando partilhamos essas experiências, ajudamos outros a reconhecerem que Deus também atua em suas vidas.
O testemunho pessoal é uma forma de evangelização silenciosa, mas profunda. O testemunho não impõe, inspira; não prega com palavras, mas com atitudes e autenticidade. Ao contar o que Cristo fez em nós, abrimos portas para que outros sintam o desejo de experimentar o mesmo amor transformador.
Dar as nossas experiências é também um ato de gratidão. É reconhecer que aquilo que vivemos não é apenas para nós, mas para edificação da comunidade e fortalecimento de todos.


PARTAGER NOS EXPÉRIENCES

« Que votre lumière brille devant les hommes : alors, voyant ce que vous faites de bien, ils rendront gloire à votre Père qui est aux cieux. » (Cf. Mt 5,16)
Chaque grâce reçue, chaque combat remporté par la foi et chaque moment de rencontre avec le Seigneur sont des signes concrets de l'amour de Dieu à l'œuvre en nous. Lorsque nous partageons ces expériences, nous aidons les autres à reconnaître que Dieu agit également dans leur vie.
Le témoignage personnel est une forme d'évangélisation silencieuse, mais profonde. Le témoignage n'impose pas, il inspire ; il ne prêche pas avec des mots, mais avec des attitudes et de l'authenticité. En racontant ce que le Christ a fait en nous, nous ouvrons des portes pour que d'autres ressentent le désir d'expérimenter le même amour transformateur.
Partager nos expériences est aussi un acte de gratitude. C'est reconnaître que ce que nous vivons n'est pas seulement pour nous, mais pour l'édification de la communauté et le renforcement de tous.


DZIELMY SIĘ DOŚWIADCZENIAMI

 

„Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (por. Mt 5, 16).

Każda otrzymana łaska, każda wygrana walka prowadzona z wiarą i każda chwila spotkania z Panem są konkretnymi znakami miłości Boga, który działa w nas. Kiedy dzielimy się tymi doświadczeniami, pomagamy innym rozpoznać, że Bóg działa również w ich życiu.

Osobiste świadectwo jest formą cichej, ale głębokiej ewangelizacji. Świadectwo nie narzuca się, ale inspiruje; nie głosi kazań słowami, ale postawą i autentycznością. Opowiadając o tym, co Chrystus uczynił w nas, otwieramy się, aby inni poczuli pragnienie doświadczenia tej samej przemieniającej miłości.

Dzielenie się naszymi doświadczeniami jest również aktem wdzięczności. Jest to uznanie, że to, czego doświadczamy, nie jest tylko dla nas, ale także dla rozwoju wspólnoty i umocnienia wszystkich.

sexta-feira, 28 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Die Kultur des Gebens fördern

Wir leben in einer Welt, die von Individualismus geprägt ist. Die „Kultur des Gebens ” ist eine Einladung, Werte wie Solidarität, Zusammenarbeit und Empathie wiederzuentdecken.
Diese Kultur zu fördern bedeutet zu verstehen, dass Wissen, Ressourcen und Chancen indem wir sie teilen nicht an Wert verlieren, sondern sich vielmehr vervielfachen.
In allen Bereichen schafft zu geben ein Gemeinschaftsgefühl.
Um diese Mentalität zu pflegen, bedarf es Losgelöstheit und Großzügigkeit und die Erkenntnis, dass jeder etwas zu bieten und etwas zu empfangen hat.
Kleine Gesten wie Erfahrungen zu teilen, anderen zu helfen oder Dinge zu spenden, die wir nicht mehr brauchen, sind Zeichen geschwisterlicher Gemeinschaft.
Zusammenfassend lässt sich sagen, dass wir die Kultur des Gebens fördern, wenn aus „meinem” ein „unser” wird.


INCREMENTAR LA CULTURA DEL DAR

Vivimos en un mundo marcado por el individualismo. La “cultura del dar” surge como una invitación a recuperar los valores de la solidaridad, la colaboración y la empatía.
Potenciar esta cultura implica comprender que el conocimiento, los recursos y las oportunidades no pierden valor cuando son compartidos; al contrario, se multiplican.
En todos los ambientes, compartir genera un sentido de comunidad.
Cultivar esta mentalidad exige desprendimiento y generosidad, reconociendo que todos tienen algo que ofrecer y algo que recibir.
Pequeños gestos, como compartir experiencias, ayudar a alguien o donar lo que no usamos, son señales de comunión fraterna.
En resumen, potenciar la cultura del compartir es cuando lo "mío" se convierte en "nuestro".


INITIATE THE CULTURE OF GIVING

We live in a world marked by individualism. The "culture of sharing" emerges as an invitation to rescue values of solidarity, collaboration and empathy.
Initiating this culture means understanding that knowledge, resources and opportunities do not lose value when they are given; on the contrary, they multiply. 
In all environments, giving generates a sense of community. 
Cultivating this mindset requires detachment and generosity, recognizing that everyone has something to offer and something to receive. 
Small gestures, such as sharing experiences, helping someone or donating what we do not use, are signs of fraternal communion.
In short, initiating the culture of giving is when "mine" becomes "ours".


INCREMENTARE LA CULTURA DEL DARE

Viviamo in un mondo caratterizzato dall'individualismo. La “cultura del dare” nasce come invito a recuperare i valori della solidarietà, della collaborazione e dell'empatia.
Promuovere questa cultura significa comprendere che la conoscenza, le risorse e le opportunità non perdono valore quando vengono condivise, ma al contrario si moltiplicano.
In tutti gli ambienti la condivisione genera un senso di comunità.
Coltivare questa mentalità richiede distacco e generosità, riconoscere che tutti hanno qualcosa da offrire e qualcosa da ricevere.
Piccoli gesti, come condividere esperienze, aiutare qualcuno o donare ciò che non usiamo, sono segni di comunione fraterna.
In sintesi, si incrementa la cultura del dare quando il “mio” diventa “nostro”.


INCREMENTAR A CULTURA DA PARTILHA

Vivemos em um mundo marcado pelo individualismo. A “cultura da partilha” surge como um convite para resgatar valores de solidariedade, colaboração e empatia.
Incrementar essa cultura significa compreender que o conhecimento, os recursos e as oportunidades não perdem valor quando são divididos; ao contrário, multiplicam-se. 
Em todos os ambientes a partilha gera sentido de comunidade. 
Cultivar essa mentalidade exige desprendimento e generosidade, reconhecer que todos têm algo a oferecer e algo a receber
Pequenos gestos, como dividir experiências, ajudar alguém ou doar o que não usamos, são sinais de comunhão fraterna.
Em resumo, incrementamos a cultura da partilha quando o “meu” se torna “nosso”.


RENFORCER LA CULTURE DU " DONNER "

Nous vivons dans un monde marqué par l'individualisme. La « culture du partage » apparaît comme une invitation à retrouver les valeurs de solidarité, de collaboration et d'empathie.
Renforcer cette culture signifie comprendre que les connaissances, les ressources et les opportunités ne perdent pas de leur valeur lorsqu'elles sont partagées ; au contraire, elles se multiplient.
Dans tous les environnements, le partage crée un sentiment de communauté.
Cultiver cette mentalité exige du détachement et de la générosité, reconnaître que chacun a quelque chose à offrir et quelque chose à recevoir.
De petits gestes, comme partager des expériences, aider quelqu'un ou donner ce que nous n'utilisons pas, sont des signes de communion fraternelle.
En résumé, promouvoir la culture du partage, c'est quand le « mien » devient le « nôtre ».


ROZWIJAJMY KULTURĘ DAWANIA

 

Żyjemy w świecie nacechowanym indywidualizmem. „Kultura dawania” rodzi się jako zaproszenie do przywrócenia takich wartości jak solidarność, współpraca i empatia.

Promowanie tej kultury zaczyna się od zrozumienia, że wiedza, dobra materialne i możliwości nie tracą na wartości, gdy się nimi dzielimy, a wręcz przeciwnie – mnożą się. W każdym środowisku dzielenie się budzi poczucie wspólnoty.

Kultywowanie tej mentalności wymaga dystansu i wielkoduszności, uznania, że każdy ma coś do zaoferowanie i może coś otrzymać.

Drobne gesty, takie jak dzielenie się doświadczeniami, pomaganie komuś lub oddanie innym tego, czego sami już nie używamy, są oznakami braterskiej wspólnoty.

Podsumowując, kultura dawania rozwija się, kiedy to, co „moje” staje się „naszym”.

quinta-feira, 27 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Die eigene Komfortzone verlassen


Die Komfortzone gibt uns ein Gefühl von Sicherheit, Vorhersehbarkeit und Kontrolle über alles. Sie kann aber auch zu einem stillen Gefängnis werden, das uns daran hindert, Neues auszuprobieren, zu lernen und uns weiterzuentwickeln.

Oft ist es nicht die Angst vor dem Scheitern, die uns lähmt, sondern die Bindung an das, was wir bereits kennen. Die bequeme Routine, die bequemen Ausreden und der als „Vorsicht” getarnte Konformismus lassen uns glauben, dass es uns so gut geht. Das wahre Leben jedoch, das jeden Augenblick pulsiert, das uns verändert und uns lebendig fühlen lässt, beginnt, wenn wir es wagen, die Grenzen des Bequemen zu überschreiten.

Sich von der eigenen Bequemlichkeit zu befreien bedeutet, vorübergehende Unannehmlichkeiten im Namen eines innovativen Projekts in Kauf zu nehmen. Es bedeutet zu akzeptieren, dass Wachstum Anstrengung und manchmal auch Schmerz erfordert. Aber es bedeutet auch zu verstehen, dass jeder Schritt außerhalb der Komfortzone ein Schritt in Richtung einer authentischeren und erfüllteren Version unserer selbst ist.



EVADIR LA PROPIA COMODIDAD

Nuestra zona de confort nos da una sensación de seguridad, previsibilidad y control de todo, pero también puede convertirse en una prisión silenciosa que nos impide experimentar cosas nuevas, aprender y evolucionar.
A menudo, no es el miedo al fracaso lo que nos paraliza, sino nuestro apego a lo que ya conocemos. La cómoda rutina, las excusas convenientes y el conformismo disfrazado de "prudencia" nos hacen creer que estamos bien así. Sin embargo, la verdadera vida, la que se respira a cada momento, la que nos transforma y nos hace sentir vivos, comienza cuando nos atrevemos a cruzar los límites de lo que es cómodo.
Evadir nuestra propia comodidad, es elegir la incomodidad temporal en nombre de un proyecto innovador. Es aceptar que crecer exige esfuerzo, y, a veces, dolor. Pero también es comprender que cada paso fuera de la zona segura es un paso hacia una versión más auténtica y plena de nosotros mismos.


GET OUT OF YOUR COMFORT ZONE

The comfort zone gives us a sense of security, predictability, and control of everything, but it can also become a silent prison, which prevents us from experiencing the new, from learning, and evolving.
Often, it is not the fear of failure that paralyzes us, but the attachment to what we already know. The comfortable routine, the convenient excuses and the conformism disguised as "prudence" make us believe that we are fine like this. However, true life, the one that pulsates at every moment, that transforms and makes us feel alive, begins when we dare to cross the boundaries of what is comfortable.
To get out from one's own comfort is to choose temporary discomfort in the name of an innovative project. It is accepting that growth requires effort, and sometimes pain. But it's also understanding that every step outside the safe zone is a step toward a more authentic and fulfilling version of ourselves.


SFUGGIRE LA PROPRIA COMODITÀ

La zona di comfort ci dà un senso di sicurezza, prevedibilità e controllo su tutto, ma può anche diventare una prigione silenziosa, che ci impedisce di sperimentare il nuovo, di imparare ed evolvere. 
Spesso non è la paura del fallimento che ci paralizza, ma l'attaccamento a ciò che già conosciamo. La routine confortevole, le scuse convenienti e il conformismo mascherato da “prudenza” ci fanno credere che stiamo bene così. Tuttavia, la vera vita, quella che pulsa in ogni momento, che trasforma e ci fa sentire vivi, inizia quando osiamo superare i limiti di ciò che è comodo.
Liberarsi dalla propria comodità significa scegliere il disagio temporaneo in nome di un progetto innovativo. Significa accettare che la crescita richiede sforzo e, a volte, dolore. Ma significa anche comprendere che ogni passo fuori dalla zona di sicurezza è un passo verso una versione più autentica e piena di noi stessi.


LIBERTAR-SE DA PRÓPRIA COMODIDADE

A zona de conforto nos dá uma sensação de segurança, previsibilidade e controle de tudo, mas também pode se tornar uma prisão silenciosa, que nos impede de experimentar o novo, de aprender e evoluir.
Muitas vezes, não é o medo do fracasso que nos paralisa, mas o apego ao que já conhecemos. A rotina confortável, as desculpas convenientes e o conformismo disfarçado de “prudência” nos fazem acreditar que estamos bem assim. No entanto, a verdadeira vida, aquela que pulsa a todo momento, que transforma e nos faz sentir vivos, começa quando ousamos atravessar os limites daquilo que é cômodo.
Libertar-se da própria comodidade é escolher o desconforto temporário em nome de um projeto inovador. É aceitar que o crescimento exige esforço, e, às vezes, dor. Mas é também compreender que cada passo fora da zona segura é um passo em direção a uma versão mais autêntica e plena de nós mesmos.


SORTIR DE SA ZONE DE CONFORT

La zone de confort nous procure un sentiment de sécurité, de prévisibilité et de contrôle sur tout, mais elle peut aussi devenir une prison silencieuse qui nous empêche d'expérimenter la nouveauté, d'apprendre et d'évoluer. 
Souvent, ce n'est pas la peur de l'échec qui nous paralyse, mais l'attachement à ce que nous connaissons déjà. La routine confortable, les excuses commodes et le conformisme déguisé en « prudence » nous font croire que tout va bien ainsi. Cependant, la vraie vie, celle qui bat à chaque instant, qui nous transforme et nous fait nous sentir vivants, commence lorsque nous osons franchir les limites de ce qui est confortable.
Se libérer de son propre confort, c'est choisir un malaise temporaire au nom d'un projet innovant. C'est accepter que la croissance exige des efforts, et parfois de la douleur. Mais c'est aussi comprendre que chaque pas hors de la zone de sécurité est un pas vers une version plus authentique et plus épanouie de nous-mêmes.


REZYGNUJMY Z WŁASNEJ WYGODY

 

Strefa komfortu daje nam poczucie bezpieczeństwa, umożliwia przewidywanie i kontrolowanie wszystkiego, ale może również stać się niewidzialnym więzieniem, które uniemożliwia nam przeżycie czegoś nowego, poszerzanie horyzontów i rozwój.

Często to nie strach przed porażką nas paraliżuje, ale przywiązanie do tego, co już znamy. Wygodna rutyna, stosowne wymówki i konformizm maskowany „rozwagą” sprawiają, że wierzymy, iż wszystko jest w porządku. Tymczasem, prawdziwe życie, które pulsuje w każdej chwili, które nas zmienia i daje poczucie, że żyjemy, zaczyna się, kiedy zdobywamy się na opuszczenie naszej strefy komfortu.

Rezygnacja z własnej wygody oznacza, że godzimy się na tymczasowe niewygody, by doświadczyć czegoś nowego, przyjmujemy do wiadomości, że rozwój wymaga wysiłku, a czasem cierpienia. Ale znaczy też uzmysłowienie sobie, że każdy krok poza bezpieczną strefę jest krokiem w kierunku bardziej autentycznej i pełnej wersji nas samych.

quarta-feira, 26 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Vertrauen


Vertrauen bedeutet nicht, keine Angst zu haben, sondern Glauben zu haben, einen Glauben, der im Herzen entsteht und sich im Handeln manifestiert.

Vertrauen bedeutet, die Kontrolle aufzugeben und an der Hoffnung festzuhalten.

Wenn wir Vertrauen schenken, finden wir Frieden, nicht weil alles gut ist, sondern weil wir wissen, dass jede Verzögerung, jede Abweichung, jedes Schweigen einen Sinn hat.

Sich selbst zu vertrauen bedeutet, nach einem Sturz wieder aufzustehen, aus Fehlern zu lernen und mit Hoffnung weiterzugehen.

Seinem Nächsten zu vertrauen bedeutet, das Gute vor dem Fehler zu sehen und gemeinsam voranzugehen, im Glauben, dass Gott sich auch durch den anderen offenbart.

Gott zu vertrauen bedeutet, mit geschlossenen Augen in seinem Willen zu wandeln, in der Gewissheit, dass jeder Schritt von seiner Liebe geleitet wird.



DAR CONFIANZA

La confianza no es la ausencia de miedo, sino la presencia de fe, una fe que nace en el corazón y aparece en la acción.
Confiar es soltar el control y asegurarse firmemente en la esperanza.
Cuando confiamos, encontramos paz no porque todo esté bien, sino porque sabemos que hay un propósito en cada retraso, en cada desvío, en cada silencio.
Confiar en uno mismo es levantarse de una caída, aprender de los errores y seguir adelante con esperanza.
Confiar en el hermano es elegir ver el bien antes que el error y caminar juntos, creyendo que Dios también se manifiesta a través del otro.
Confiar en Dios es caminar con los ojos cerrados, seguros de que cada paso está guiado por su amor.


GIVE TRUST

Trust is not the absence of fear, but the presence of faith, a faith that is born in the heart and appears in action.
Trust is letting go of control and holding fast to hope. 
When we trust, we find peace not because everything is right, but because we know that there is a purpose in every delay, every detour, every silence. 
Give trust to yourself is getting up after a fall, learning from your mistakes, and moving forward with hope.
Give trust to your brother is choosing to see the good before the mistake, and walking together, believing that God also manifests himself through the other.
Give trust to God is walking with your eyes closed, certain that each step is guided by his love.


DARE FIDUCIA

Dare fiducia non significa assenza di paura, ma presenza di fede, una fede che nasce nel cuore e si manifesta nell'azione.
Fidarsi significa rinunciare al controllo e aggrapparsi saldamente alla speranza.
Quando diamo fiducia, troviamo la pace non perché tutto va bene, ma perché sappiamo che c'è uno scopo in ogni ritardo, in ogni deviazione, in ogni silenzio.
Fidarsi di sé stessi significa rialzarsi dopo una caduta, imparare dagli errori e andare avanti con speranza.
Fidarsi del fratello è scegliere di vedere il bene prima dell'errore e camminare insieme, credendo che Dio si manifesti anche attraverso l'altro.
Fidarsi di Dio è camminare nella Sua volontà ad occhi chiusi, certi che ogni passo è guidato dal suo amore.


CONFIAR

Confiar não significa ausência de medo, mas presença de fé, uma fé que nasce no coração e aparece na ação.
Confiar é abrir mão do controle e segurar firme na esperança. 
Quando confiamos, encontramos paz, não porque tudo está certo, mas porque sabemos que existe um propósito em cada demora, em cada desvio, em cada silêncio. 
Confiar em si é levantar-se após a queda, aprender com os erros e seguir adiante com esperança.
Confiar no irmão é escolher ver o bem antes do erro, e caminhar juntos, acreditando que Deus se manifesta também através do outro.
Confiar em Deus é caminhar na Sua vontade de olhos fechados, certo de que cada passo é guiado por seu amor.


FAIRE CONFIANCE

Faire confiance, ce n'est pas l'absence de peur, mais la présence de la foi, une foi qui naît dans le cœur et se manifeste dans l'action.
Faire confiance, c'est renoncer au contrôle et s'accrocher fermement à l'espérance.
Lorsque nous faisons confiance, nous trouvons la paix non pas parce que tout va bien, mais parce que nous savons qu'il y a un but à chaque retard, à chaque détour, à chaque silence.
Faire confiance à soi-même, c'est se relever après une chute, apprendre de ses erreurs et aller de l'avant avec espérance.
Faire confiance à son frère, c'est choisir de voir le bien avant l'erreur, et marcher ensemble, en croyant que Dieu se manifeste aussi à travers l'autre.
Faire confiance à Dieu, c'est marcher les yeux fermés, certain que chaque pas est guidé par son amour.


UFAJMY

 

Zaufanie to nie brak obaw, to postawa wiary, która rodzi się w sercu i wyraża się w działaniu. Zaufanie oznacza rezygnację z kontroli i mocne trzymanie się nadziei.

Kiedy ufamy, odnajdujemy spokój nie dlatego, że wszystko jest w porządku, ale dlatego, że wiemy, iż każde opóźnienie, każde odchylenie, każdy zastój czemuś służą.

Zaufanie sobie pomaga nam podnieść się po upadku, uczyć się na błędach i z nadzieją iść naprzód.

Zaufanie bratu wymaga wiary, że Bóg objawia się także przez drugiego człowieka, dlatego najpierw doszukujemy się dobra a dopiero potem błędów i razem idziemy naprzód.

Zaufanie Bogu z kolei wyraża się w podążaniu z zamkniętymi oczami za Jego wolą mając pewność, że Jego miłość kieruje każdym naszym krokiem.

terça-feira, 25 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Den Blick öffnen für das, was geschieht


Den Blick öffnen bedeutet, das Bewusstsein zu wecken, es ist eine Einladung, wahrzunehmen, was wirklich um uns herum und in uns geschieht.

Oft bevorzugen wir den Trost der Ablenkung, die Zuflucht der Routine oder die Stille, die uns vor der Unannehmlichkeit der Wahrheit bewahrt. Aber das Leben in seiner Essenz verlangt Aufmerksamkeit: für jede Ungerechtigkeit, für den Schmerz derer, die uns nahe stehen, und für die Möglichkeiten, in Liebe zu handeln.

Den Blick öffnen bedeutet, sich zu entscheiden, das zu sehen, was der Egoismus zu verbergen versucht, was die Welt verschleiert und was das Herz uns immer wieder zeigen will.

Wenn wir die Realität, in der wir leben, klar erkennen, beginnen wir zu sehen, was sich verändern kann. Und jede echte Veränderung beginnt mit einem aufmerksamen Blick, der bereit ist, zu sehen, sich einzubringen und zu handeln.



ESTAR ATENTOS A LO QUE SUCEDE

Estar atentos es un despertar de consciencia, una llamada a percibir lo que realmente sucede a nuestro alrededor y en nuestro interior.
A menudo, preferimos la comodidad de la distracción, el refugio de la rutina o el silencio que evita lo incómodo de la verdad. Pero la vida, en su esencia, exige atención: a toda injusticia, al dolor de quienes nos rodean y a las oportunidades para actuar con amor.
Estar atentos es decidir ver lo que el egoísmo intenta ocultar, lo que el mundo enmascara y lo que el corazón se empeña en mostrar.
Cuando vemos con claridad la realidad en la que vivimos, empezamos a ver lo que se puede transformar. Y toda verdadera transformación comienza con una mirada despierta y atenta, dispuesta a ver, a involucrarse y a actuar.


OPEN YOUR EYES TO WHAT'S HAPPENING

Opening our eyes is an awakening of consciousness, a call to perceive what is really happening around us and within us. 
Often, we prefer the comfort of distraction, the refuge of routines, or the silence that avoids the discomfort of the truth. But life, in its essence, asks for attention: to all injustice, to the pain of those around us, and to the opportunities to act with love.
To open one's eyes is to decide to see what selfishness tries to hide, what the world masks, and what the heart insists on showing. 
When we see the reality in which we live lucidly, we begin to see what can be transformed. And every true transformation begins with an awakened, attentive look, willing to see, to get involved and to act.


APRIRE LO SGUARDO A CIÒ CHE SUCCEDE

Aprire lo sguardo significa risvegliare la coscienza, è un invito a percepire ciò che realmente accade intorno a noi e dentro di noi.
Spesso preferiamo il conforto della distrazione, il rifugio delle routine o il silenzio che evita il fastidio della verità. Ma la vita, nella sua essenza, richiede attenzione: a ogni ingiustizia, al dolore di chi ci sta accanto e alle opportunità di agire con amore.
Aprire lo sguardo significa decidere di vedere ciò che l'egoismo cerca di nascondere, ciò che il mondo maschera e ciò che il cuore insiste nel mostrare.
Quando vediamo con lucidità la realtà in cui viviamo, iniziamo a vedere ciò che può trasformarsi. E ogni vera trasformazione inizia con uno sguardo attento, disposto a vedere, a coinvolgersi e ad agire.


ABRIR OS OLHOS PARA O QUE ESTÁ ACONTECENDO

Abrir os olhos é um despertar da consciência, um chamado para perceber o que realmente acontece à nossa volta e dentro de nós. 
Muitas vezes, preferimos o conforto da distração, o refúgio das rotinas, ou o silêncio que evita o incômodo da verdade. Mas a vida, em sua essência, pede atenção: a toda injustiça, às dores de quem está ao nosso lado e às oportunidades de agir com amor.
Abrir os olhos é decidir ver o que o egoísmo tenta esconder, o que o mundo mascara, e o que o coração insiste em mostrar. 
Quando enxergamos com lucidez a realidade na qual vivemos, começamos a ver o que pode se transformar. E cada transformação verdadeira começa com um olhar desperto, atento, disposto a ver, a se envolver e agir.


OUVRIR LES YEUX SUR CE QUI SE PASSE

Ouvrir les yeux, c'est éveiller sa conscience, c'est un appel à percevoir ce qui se passe réellement autour de nous et en nous.
Souvent, nous préférons le confort de la distraction, le refuge des routines ou le silence qui nous évite le désagrément de la vérité. Mais la vie, dans son essence, demande de l'attention : à toute injustice, à la douleur de ceux qui nous entourent et aux occasions d'agir avec amour.
Ouvrir les yeux, c'est décider de voir ce que l'égoïsme tente de cacher, ce que le monde masque et ce que le cœur insiste pour montrer.
Lorsque nous voyons avec lucidité la réalité dans laquelle nous vivons, nous commençons à voir ce qui peut être transformé. Et chaque véritable transformation commence par un regard éveillé, attentif, disposé à voir, à s'impliquer et à agir.


MIEJMY OCZY OTWARTE NA TO, CO SIĘ DZIEJE

 

Otwarcie oczu świadczy o przebudzeniu świadomości i jest zaproszeniem do zwracania uwagi na to, co naprawdę dzieje się wokół nas i w nas.

Często wolimy komfort rozrywki, schronienie się w rutynie lub odcięcie się od świata, dzięki czemu unikamy kontaktu z niewygodną prawdą. Jednak życie w istocie swej wymaga skupienia uwagi: na każdej niesprawiedliwości, na cierpieniu ludzi z naszego otoczenia i na możliwości działania z miłością.

Otwarcie oczu świadczy o postanowienia, że będzie się dostrzegać to, co egoizm stara się ukryć, co świat maskuje i co serce uporczywie pokazuje.

Kiedy jasno widzimy rzeczywistość, w której żyjemy, zaczynamy dostrzegać to, co można zmienić. A każda prawdziwa zmiana zaczyna się od spojrzenia uważnego, przenikliwego, od chęci zaangażowania się i od działania.

segunda-feira, 24 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Geben wir spontan


Wenn eine Spende aufrichtig ist, ist sie nicht mehr nur eine Übertragung von Gütern oder eine Zeitspende, sondern wird zu einer Liebesgabe, die sowohl den Gebenden als auch den Empfangenden bereichert.

Wahre Großzügigkeit berechnet nicht, wägt nicht ab, erwartet keine Gegenleistung. Sie entspringt ganz natürlich, wie eine Quelle, die überfließt, weil sie voll ist. 

Wer spontan gibt, zeigt, dass er den tieferen Sinn von Geschwisterlichkeit verstanden hat: sich als Teil eines Ganzen zu fühlen, in dem das Wohl des Einzelnen das Wohl aller ist.

So zu geben ist eine Übung der inneren Freiheit: Es bedeutet, sich von Egoismus, Geiz und Angst vor Entbehrung zu befreien. Und je mehr man freien Herzens gibt, entdeckt man, dass es an nichts mangelt, denn die Liebe vermehrt sich immer.



COMPARTIR ESPONTÁNEAMENTE

Cuando el compartir es sincero, deja de ser una simple transferencia de bienes o un disponer de tiempo, y se convierte en un acto de amor, algo que enriquece tanto a quien da como a quien recibe.
La verdadera generosidad no calcula, no pesa, no espera nada a cambio. Brota de forma natural, como una fuente que desborda porque está llena.
Quien comparte de modo espontáneo demuestra haber comprendido el significado más profundo de la fraternidad: reconocerse parte de un todo, donde el bien de uno es el bien de todos.
Compartir de esta manera es un ejercicio de libertad interior: es liberarse del egoísmo, la avaricia y el miedo a la escasez. Y cuanto más se da con el corazón abierto, más se descubre que nada falta, porque el amor siempre se multiplica.


GIVE SPONTANEOUSLY

When giving is sincere, it is no longer just a transfer of goods or a donation of time and becomes an act of love, something that enriches both the giver and the receiver.
True generosity does not calculate, does not weigh, does not expect return. It springs up naturally, like a fountain that overflows because it is full. 
Those who give spontaneously demonstrate that they have understood the deepest meaning of fraternity: that of recognizing oneself as part of a whole, where the good of one is the good of all.
To give in this way is an exercise of inner freedom: it is to free oneself from selfishness, avarice, fear of lack. And the more one gives with an open heart, the more one discovers that nothing is missing, because love always multiplies.


DONARE SPONTANEAMENTE

Quando la donazione è sincera, smette di essere solo un trasferimento di beni o una donazione di tempo e diventa un atto d'amore, qualcosa che arricchisce sia chi dona sia chi riceve.
La vera generosità non calcola, non pesa, non si aspetta nulla in cambio. Sgorga naturalmente, come una fonte che trabocca perché è piena.
Chi dona spontaneamente dimostra di aver compreso il significato più profondo della fratellanza: riconoscersi parte di un tutto, dove il bene di uno è il bene di tutti.
Donare in questo modo è un esercizio di libertà interiore: è liberarsi dall'egoismo, dall'avarizia, dalla paura della mancanza. E più si dona con il cuore aperto, più si scopre che non manca nulla, perché l'amore si moltiplica sempre.


DOAR DE MODO ESPONTÂNEO

Quando a doação é sincera, ela deixa de ser apenas uma transferência de bens ou doação de tempo e se torna um ato de amor, algo que enriquece tanto quem dá quanto quem recebe.
A verdadeira generosidade não calcula, não pesa, não espera retorno. Ela brota naturalmente, como uma fonte que transborda porque está cheia. 
Quem doa de modo espontâneo demonstra que compreendeu o sentido mais profundo da fraternidade: o de reconhecer-se parte de um todo, onde o bem de um é o bem de todos.
Doar assim é um exercício de liberdade interior: é libertar-se do egoísmo, da avareza, do medo da privação. E quanto mais se dá com o coração aberto, mais se descobre que nada falta, pois o amor sempre se multiplica.


DONNER AVEC SPONTANÉITÉ

Lorsque le don est sincère, il cesse d'être un simple transfert de biens ou un don de temps pour devenir un acte d'amour, quelque chose qui enrichit autant celui qui donne que celui qui reçoit.
La véritable générosité ne calcule pas, ne pèse pas, n'attend pas de retour. Elle jaillit naturellement, comme une source qui déborde parce qu'elle est pleine.
Celui qui donne spontanément montre qu'il a compris le sens le plus profond de la fraternité : celui de se reconnaître comme faisant partie d'un tout, où le bien de l'un est le bien de tous.
Donner ainsi est un exercice de liberté intérieure : c'est se libérer de l'égoïsme, de l'avarice, de la peur de la privation. Et plus on donne avec un cœur ouvert, plus on découvre que rien ne manque, car l'amour se multiplie toujours.


DAWAJMY SPONTANICZNIE

 

Kiedy coś dajemy szczerze, to przestaje to być tylko przekazaniem jakiegoś dobra lub poświęceniem czasu, a staje się aktem miłości, czymś, co wzbogaca zarówno dawcę, jak i odbiorcę.

Prawdziwa wielkoduszność nie kalkuluje, nie waży, nie oczekuje niczego w zamian. W sposób naturalny płynie obficie jak woda z tryskającego źródła.

Kto daje spontanicznie, pokazuje, że rozumie głębsze znaczenie braterstwa: uznaje się za część całości, w której dobro jednego jest dobrem wszystkich.

Dawanie w ten sposób jest ćwiczeniem wewnętrznej wolności: jest uwalnianiem się od egoizmu, skąpstwa, strachu przed brakiem. Im więcej dajemy z otwartym sercem, tym bardziej odkrywamy, że niczego nam nie brakuje, ponieważ miłość zawsze się pomnaża.

domingo, 23 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Diener aller sein

Wenn wir uns dafür entscheiden zu dienen, handeln wir nicht mehr aus Eitelkeit oder Machtstreben, sondern nur noch aus Liebe.
Dienen bedeutet, im anderen jemanden zu sehen, der Respekt und Fürsorge benötigt, unabhängig von seinem Zustand. Es bedeutet, Gutes zu tun, einfach weil es notwendig ist.
Jesus lehrte: „Wer unter euch der Größte sein will, der sei der Diener aller“ (vgl. Mk 10,44). Diese Botschaft verändert die Logik der Welt: Wahre Macht liegt in der Liebe, die sich hingibt.
Dienen bedeutet, sich von Selbstsucht zu befreien und Raum für die Gegenwart Gottes und des Nächsten in unserem Leben zu schaffen.
Ein Diener aller zu sein bedeutet daher, nicht nur für sich selbst zu leben, sondern zum Wohl des anderen.
Und in dieser stillen, alltäglichen Geste des Dienens finden wir den tiefsten Sinn des Lebens: zu lieben.


HACERSE SERVIDORES DE TODOS

Cuando elegimos servir, dejamos de actuar por vanidad o poder y comenzamos a actuar únicamente por amor.
Servir es ver en el otro alguien digno de respeto y cuidado, independientemente de su condición. Es hacer el bien simplemente porque es necesario.
Jesús enseñó que “el que quiera ser grande, que se haga servidor de todos” (cf. Mc 10,44). Este mensaje transforma la lógica del mundo: el verdadero poder reside en el amor que se da.
Servir es liberarse del egoísmo y abrir espacio para la presencia de Dios y del prójimo en nuestra vida.
Ser servidor de todos es, por lo tanto, vivir no solo para uno mismo, sino para el bien de los demás.
Y es en este acto silencioso y cotidiano de servicio donde encontramos el sentido más profundo de la vida: amar.


BE SERVANTS OF ALL

When we choose to serve, we stop acting out of vanity or power and start acting solely out of love. 
Serving means seeing in the other someone worthy of respect and care, regardless of his or her condition. It is to do good simply because it is necessary.
Jesus taught that "he who would be the greatest must be the servant of all" (cf. Mk 10,44). This message transforms the logic of the world: true power lies in the love that is given. 
Serving means freeing ourselves from selfishness and making room for the presence of God and neighbour in our lives.
To be a servant of all means, therefore, to live not only for oneself, but also for the good of others. 
And it is in this silent and daily gesture of service that we find the deepest meaning of life: to love.


ESSERE SERVI DI TUTTI

Quando scegliamo di servire, smettiamo di agire per vanità o potere e iniziamo ad agire solo per amore.
Servire significa vedere nell'altro qualcuno degno di rispetto e cura, indipendentemente dalla sua condizione. Significa fare del bene semplicemente perché è necessario.
Gesù ha insegnato che «chi vuole essere il più grande, sia il servitore di tutti» (cf Mc 10,44). Questo messaggio trasforma la logica del mondo: il vero potere sta nell'amore che si dona.
Servire significa liberarsi dall'egoismo e fare spazio alla presenza di Dio e del prossimo nella nostra vita.
Essere servi di tutti significa quindi vivere non solo per se stessi, ma per il bene dell'altro.
Ed è in questo gesto silenzioso e quotidiano di servizio che troviamo il senso più profondo della vita: amare.


SER SERVO DE TODOS

Quando escolhemos servir, deixamos de agir por vaidade ou poder e passamos a agir somente por amor
Servir é enxergar no outro alguém digno de respeito e cuidado, independentemente de sua condição. É fazer o bem simplesmente porque ele é necessário.
Jesus ensinou que “quem quiser ser o maior, seja o servo de todos” (cf. Mc 10,44). Essa mensagem transforma a lógica do mundo: o verdadeiro poder está no amor que se doa. 
Servir é libertar-se do egoísmo e abrir espaço para a presença de Deus e do próximo em nossa vida.
Ser servo de todos é, portanto, viver não apenas para si, mas para o bem do outro
E é nesse gesto silencioso e cotidiano de servir que encontramos o sentido mais profundo da vida: amar.


ÊTRE AU SERVICE DE TOUS

Lorsque nous choisissons de servir, nous cessons d'agir par vanité ou par soif de pouvoir et nous agissons uniquement par amour.
Servir, c'est voir dans l'autre quelqu'un qui mérite respect et attention, quelle que soit sa condition. C'est faire le bien simplement parce que c'est nécessaire.
Jésus a enseigné que « celui qui veut être le plus grand, sera le serviteur de tous » (cf. Mc 10,44). Ce message transforme la logique du monde : le véritable pouvoir réside dans l'amour qui se donne de soi-même.
Servir, c'est se libérer de l'égoïsme et faire place à la présence de Dieu et du prochain dans notre vie.
Être le serviteur de tous, c'est donc vivre non seulement pour soi-même, mais aussi pour le bien de l'autre.
Et c'est dans ce geste silencieux et quotidien de service que nous trouvons le sens le plus profond de la vie : aimer.


SŁUŻMY KAŻDEMU

 

Kiedy postanawiamy służyć, powodem naszego działania przestaje być próżność czy pęd do władzy, a zaczyna nim być wyłącznie miłość.

Służyć to dostrzegać w drugim człowieku kogoś godnego szacunku i troski, niezależnie od jego sytuacji; to czynić dobro po prostu dlatego, że jest to konieczne.

Jezus nauczał, że kto chce być największym, niech będzie sługą wszystkich (por. Mk 10,44). To przesłanie zmienia logikę świata: prawdziwa władza tkwi w miłości ofiarnej.

Służyć oznacza uwolnić się od egoizmu i zrobić w swoim życiu miejsce dla Boga i bliźnich. Służyć każdemu zatem oznacza żyć nie tylko dla siebie, ale dla dobra innych.

I właśnie w tych cichych, codziennych gestach służenia odnajdujemy najgłębszy sens życia: miłować.

sábado, 22 de novembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Für die universelle Geschwisterlichkeit leben

Die universelle Geschwisterlichkeit ist mehr als nur ein schönes Ideal; sie erfordert Empathie gegenüber dem Leiden anderer, Solidarität in Krisenzeiten und Mut, dauerhafte Bindungen aufzubauen. 

Wenn wir Geschwisterlichkeit leben, ist die Menschheit nicht mehr nur eine Ansammlung isolierter Individuen, sondern wird zu einer großen Familie. Jede Geste des Verständnisses, der Vergebung und der Fürsorge trägt zum Aufbau einer gerechteren und geschwisterlichen Welt bei.

In einer Zeit so vieler Spaltungen ist das Leben in universeller Geschwisterlichkeit ein Akt der Hoffnung. Es bedeutet zu glauben, dass Liebe stärker ist als Hass und dass Frieden möglich ist, wenn wir uns als Brüder und Schwestern, als Kinder eines einzigen Vaters, verstehen.

 

VIVIR POR LA FRATERNIDAD UNIVERSAL


La fraternidad universal es más que un hermoso ideal; exige empatía ante el sufrimiento ajeno, solidaridad en tiempos de crisis y valentía para construir lazos duraderos.
Cuando vivimos para la fraternidad, la humanidad deja de ser un conjunto de individuos aislados y se convierte en una gran familia. Cada gesto de comprensión, perdón y cuidado contribuye a construir un mundo más justo y fraterno.
En tiempos de tantas divisiones, vivir para la fraternidad universal es un acto de esperanza. Es creer que el amor es más fuerte que el odio y que la paz es posible cuando nos reconocemos como hermanos, hijos de un mismo Padre.


LIVE FOR UNIVERSAL FRATERNITY

Universal fraternity is more than a beautiful ideal; it calls for empathy in the face of others’ suffering, solidarity in times of crisis, and courage to build lasting bonds. 
When we live by fraternity, humanity ceases to be a group of isolated individuals and becomes one big family. Every gesture of understanding, forgiveness and care contributes to the construction of a more just and fraternal world.
In a time of so many divisions, living for universal fraternity is an act of hope. It is to believe that love is stronger than hate, and that peace is possible when we recognize ourselves as brothers and sisters, children of only one Father.


VIVERE PER LA FRATELLANZA UNIVERSALE

La fratellanza universale è più di un bell'ideale; richiede empatia di fronte alla sofferenza altrui, solidarietà nei momenti di crisi e coraggio per costruire legami duraturi.
Quando viviamo secondo i principi della fratellanza, l'umanità smette di essere un insieme di individui isolati e diventa una grande famiglia. Ogni gesto di comprensione, perdono e cura contribuisce alla costruzione di un mondo più giusto e fraterno.
In un'epoca di tante divisioni, vivere secondo i principi della fratellanza universale è un atto di speranza. È credere che l'amore è più forte dell'odio e che la pace è possibile quando ci riconosciamo come fratelli e sorelle, figli di un unico Padre.


VIVER PELA FRATERNIDADE UNIVERSAL

A fraternidade universal é mais do que um ideal bonito; ela pede empatia diante do sofrimento alheio, solidariedade em tempos de crise e coragem para construir laços duradouros
Quando vivemos pela fraternidade, a humanidade deixa de ser um conjunto de indivíduos isolados e se torna uma grande família. Cada gesto de compreensão, perdão e cuidado contribui para a construção de um mundo mais justo e fraterno.
Em um tempo de tantas divisões, viver pela fraternidade universal é um ato de esperança. É acreditar que o amor é mais forte que o ódio, e que a paz é possível quando nos reconhecemos como irmãos e irmãs, filhos de um único Pai.


VIVRE POUR LA FRATERNITÉ UNIVERSELLE

La fraternité universelle est plus qu'un bel idéal ; elle exige de l'empathie face à la souffrance d'autrui, de la solidarité en temps de crise et du courage pour construire des liens durables.
Lorsque nous vivons dans la fraternité, l'humanité cesse d'être un ensemble d'individus isolés et devient une grande famille. Chaque geste de compréhension, de pardon et d'attention contribue à la construction d'un monde plus juste et plus fraternel.
À une époque où les divisions sont si nombreuses, vivre dans la fraternité universelle est un acte d'espérance. C'est croire que l'amour est plus fort que la haine et que la paix est possible lorsque nous nous reconnaissons comme frères et sœurs, enfants d'un seul Père.


ŻYJMY DLA POWSZECHNEGO BRATERSTWA

 

Powszechne braterstwo to coś więcej niż tylko wzniosły ideał; wymaga empatii wobec cierpienia innych, solidarności w chwilach kryzysu i odwagi do budowania trwałych więzi.

Kiedy żyjemy zgodnie z zasadami braterstwa, ludzkość przestaje być zbiorem odizolowanych jednostek, a staje się wielką rodziną. Każdy gest zrozumienia, przebaczenia i troski przyczynia się do budowania świata bardziej sprawiedliwego i braterskiego.

W epoce wielu podziałów życie zgodnie z zasadami powszechnego braterstwa jest aktem nadziei. Jest wyrazem wiary, że miłość jest silniejsza od nienawiści i że pokój jest możliwy, gdy uważamy się za braci i siostry - dzieci jednego Ojca.