Aplicativo para Android

Baixe o Passa Parola - Focolare para Android e visualize a passaparola do dia, bem como as meditações deste blog.

Baixe já via Google Play:

domingo, 14 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Unsere Grenzen überwinden, um auf andere zu zugehen


Unsere Grenzen zu überwinden bedeutet, die Grenzen des Egos, der Angst und der Gleichgültigkeit zu überschreiten. 

Jeder von uns trägt eine innere Welt aus Gewissheiten, Wunden und Abwehrmechanismen in sich. Aber wenn wir es wagen, aus uns selbst herauszutreten, entdecken wir den wahren Sinn des menschlichen Zusammenlebens.

Dem Nächsten entgegenzugehen bedeutet, in uns Raum für den anderen zu schaffen: Unterschiede anzunehmen, Stille zu verstehen, die Zeit jedes Einzelnen zu respektieren. Es bedeutet anzuerkennen, dass wir erst dann wirklich menschlich werden, wenn wir lernen, unseren Weg mit unseren Brüdern und Schwestern zu teilen.

Unsere Grenzen zu überwinden ist daher eine Geste der Liebe, die uns über unseren Komfort hinausführt und uns im anderen den Spiegel unserer eigenen Menschlichkeit und die reale Gegenwart Jesu erkennen lässt.



SUPERAR NUESTROS LÍMITES PARA IR HACIA EL PRÓJIMO

Superar nuestros límites es traspasar las fronteras del ego, del miedo y de la indiferencia.
Cada uno de nosotros lleva un mundo interior hecho de certezas, heridas y defensas. Pero es cuando nos atrevemos a salir de nosotros mismos que descubrimos el verdadero significado de la convivencia humana.
Ir al encuentro del prójimo significa abrir espacio en nuestro interior para el otro: acoger la diferencia, comprender el silencio, respetar el tiempo de cada uno. Es reconocer que solo nos hacemos plenamente humanos cuando aprendemos a compartir el camino con nuestros hermanos.
Superar los límites, por tanto, es un acto de amor que nos lleva más allá de nuestra comodidad y nos hace reconocer en el otro el reflejo de nuestra propia humanidad y la presencia real de Jesús.


GO BEYOND YOUR BORDERS TOWARDS YOUR NEIGHBOUR

To go beyond our limits is to cross the boundaries of ego, fear and indifference. 
Each of us carries an inner world made up of certainties, wounds and defences. But it is when we dare to come out of ourselves that we discover the true meaning of human coexistence.
To go towards your neighbour is to make room within yourself for the other: to welcome differences, to understand silence, to respect each person's time. It is recognizing that we only become fully human when we learn to share the journey with our brothers and sisters.
Overcoming confines, therefore, is a gesture of love, which moves us beyond our comfort, and makes us recognize in the other the mirror of our own humanity and the real presence of Jesus.


OLTRE I NOSTRI CONFINI PER ANDARE VERSO IL PROSSIMO

Andare oltre i nostri confini significa superare le frontiere dell'ego, della paura e dell'indifferenza.
Ognuno di noi porta dentro di sé un mondo fatto di certezze, ferite e difese. Ma è quando osiamo uscire da noi stessi che scopriamo il vero significato della convivenza umana.
Andare verso il prossimo significa aprire uno spazio dentro di noi per l'altro: accogliere la differenza, comprendere il silenzio, rispettare il tempo di ciascuno. Significa riconoscere che diventiamo pienamente umani solo quando impariamo a condividere il cammino con i nostri fratelli e sorelle.
Andare oltre i nostri confini, quindi, è un gesto d'amore che ci spinge oltre la nostra zona di comfort e ci fa riconoscere nell'altro lo specchio della nostra stessa umanità e la presenza reale di Gesù.


SUPERAR OS NOSSOS CONFINS PARA IR AO ENCONTRO DO PRÓXIMO

Superar os nossos confins é atravessar as fronteiras do ego, do medo e da indiferença. 
Cada um de nós carrega um mundo interior feito de certezas, feridas e defesas. Mas é quando ousamos sair de nós mesmos que descobrimos o verdadeiro sentido da convivência humana.
Ir ao encontro do próximo é abrir espaço dentro de nós para o outro: acolher a diferença, compreender o silêncio, respeitar o tempo de cada um. É reconhecer que só nos tornamos plenamente humanos quando aprendemos a partilhar a caminhada com nossos irmãos e irmãs.
Superar os nossos confins, portanto, é um gesto de amor, que nos move para além do nosso conforto, e nos faz reconhecer no outro o espelho de nossa própria humanidade e a presença real de Jesus.


DÉPASSER NOS LIMITES POUR ALLER VERS L'AUTRE

Dépasser nos limites, c'est franchir les frontières de l'ego, de la peur et de l'indifférence.
Chacun de nous porte en soi un monde intérieur fait de certitudes, de blessures et de défenses. Mais c'est lorsque nous osons sortir de nous-mêmes que nous découvrons le vrai sens de la cohabitation humaine.
Aller vers l'autre, c'est faire de la place en nous pour l'autre : accueillir la différence, comprendre le silence, respecter le temps de chacun. C'est reconnaître que nous ne devenons pleinement humains que lorsque nous apprenons à partager le chemin avec nos frères et sœurs.
Dépasser nos limites est donc un geste d'amour qui nous pousse à sortir de notre zone de confort et nous fait reconnaître dans l'autre le miroir de notre propre humanité et la présence réelle de Jésus.


WYCHODŹMY POZA WŁASNE OGRANICZENIA, BY DOCIERAĆ DO BLIŹNICH

 

Wychodzenie poza własne ograniczenia oznacza pokonywanie naszego ego, naszych lęków i zobojętnienia. Świat, który nosimy w sobie, składa się z naszych niezłomnych przekonań, doznanych krzywd i obwarowań obronnych. Jednakże, kiedy odważymy się wyjść z tego świata, zrozumiemy czym jest w istocie ludzka koegzystencja.

Docierać do bliźnich będziemy mogli, gdy otworzymy im nasz świat i zrobimy w nim miejsce dla nich: będziemy ich akceptować chociaż są inni, będziemy umieli milczeć, gdy trzeba, i nie marnować ich cennego czasu; gdy będziemy umieli przyjąć do wiadomości, że w pełni ludzcy staniemy się dopiero wtedy, kiedy będziemy umieli wspierać naszych braci i siostry we wspólnym pokonywaniu drogi życiowej.

Wychodzenie poza nasze granice jest zatem gestem miłości, gdyż zmusza nas do opuszczenia własnej strefy komfortu i pozwala dostrzec w drugim odbicie własnego człowieczeństwa i rzeczywistą obecność Jezusa.

sábado, 13 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Die Medizin von heute: Nächstenliebe

Die Nächstenliebe ist ein wirksames Heilmittel und gleichzeitig das am meisten vergessene. Sie ist nicht käuflich, hat keine Nebenwirkungen und kann jeden Tag in beliebiger Dosierung verabreicht werden.
Seinen Nächsten zu lieben bedeutet nicht nur, Zuneigung zu empfinden, sondern auch mit Empathie zu handeln, aufmerksam zuzuhören, Hilfe anzubieten; es bedeutet, im anderen dieselbe Menschlichkeit zu sehen, die auch in mir wohnt. Wenn ich meine Hand ausstrecke, biete ich dem anderen nicht nur Linderung, sondern auch Heilung für ihn und für mich.
Liebe ist das einzige Heilmittel, das unsichtbare Wunden heilt, den Glauben an das Leben wiederherstellt und uns dem Göttlichen in uns näher bringt.
Heute lohnt es sich mehr denn je, daran zu erinnern: Die Nächstenliebe ist das Heilmittel, das die Welt braucht, und die therapeutische Dosis kann von uns allen verabreicht werden, im gegenwärtigen Moment und wo immer wir uns befinden.


LA MEDICINA DE HOY: EL AMOR AL PRÓJIMO

El amor al prójimo es un remedio poderoso y, al mismo tiempo, el más olvidado. No se compra, no tiene contraindicaciones y se puede administrar en cualquier dosis, todos los días.
Amar al prójimo no es solo sentir afecto, es actuar con empatía, escuchar atentamente, ofrecer ayuda; es ver en el otro la misma humanidad que habita en mí. Cuando extiendo mi mano, no solo le ofrezco alivio, sino también sanación para él y para mí.
El amor es el único remedio que sana las heridas invisibles, restaura la fe en la vida y nos acerca a lo más divino que hay en nosotros.
Hoy, más que nunca, vale la pena recordar: el amor al prójimo es el remedio que el mundo necesita, y la dosis terapéutica puede ser administrada por todos nosotros, en el momento presente y dondequiera que estemos.


LOVE YOUR NEIGHBOUR – TODAY’S MEDICINE

Love for one's neighbour is a powerful medicine and, at the same time, the most forgotten. It cannot be bought, has no contraindication and can be administered in any dose, every day.
Loving one’s neighbour is not just feeling affection, it is acting with empathy, listening carefully, offering help; it is to see in the other the same humanity that lives in me. When I extend my hand, I offer not only relief to the other person, but also healing for him and for me.
Love is the only medicine that heals invisible wounds, restores faith in life, and brings us closer to what is most divine in us.
Today, more than ever, it is worth remembering: love for others is the medicine that the world needs, and the therapeutic dose can be administered by all of us, in the present moment and wherever we are.


LA MEDICINA DI OGGI: L'AMORE AL PROSSIMO

L'amore per il prossimo è un rimedio potente e, allo stesso tempo, il più dimenticato. Non si può comprare, non ha controindicazioni e può essere somministrato in qualsiasi dose, tutti i giorni.
Amare il prossimo non significa solo provare affetto, ma anche agire con empatia, ascoltare con attenzione, offrire aiuto; significa vedere nell'altro la stessa umanità che abita in me. Quando tendo la mano, offro non solo sollievo all'altro, ma anche guarigione per lui e per me stesso.
L'amore è l'unico rimedio che cura le ferite invisibili, ripristina la fede nella vita e ci avvicina a ciò che c'è di più divino in noi.
Oggi più che mai vale la pena ricordare: l'amore per il prossimo è la medicina di cui il mondo ha bisogno, e la dose terapeutica può essere somministrata da ciascuno di noi, nel momento presente e ovunque ci troviamo.


O REMÉDIO DE HOJE: O AMOR AO PRÓXIMO

O amor ao próximo é um remédio poderoso e, ao mesmo tempo, o mais esquecido. Ele não se compra, não tem contraindicação e pode ser administrado em qualquer dose, todos os dias.
Amar o próximo não é apenas sentir afeto, é agir com empatia, ouvir com atenção, oferecer ajuda; é enxergar no outro a mesma humanidade que habita em mim. Quando estendo a mão, ofereço não só alívio ao outro, mas também cura para ele e para mim.
O amor é o único remédio que cura feridas invisíveis, restaura a fé na vida e nos aproxima do que há de mais divino em nós.
Hoje, mais do que nunca, vale a pena lembrar: o amor ao próximo é o remédio que o mundo precisa, e a dose terapêutica pode ser administrada por todos nós, no momento presente e onde estivermos.


LE REMÈDE D'AUJOURD'HUI: L'AMOUR DU PROCHAIN

L'amour du prochain est un remède puissant et, en même temps, le plus oublié. Il ne s'achète pas, n'a pas de contre-indication et peut être administré à n'importe quelle dose, tous les jours.
Aimer son prochain, ce n'est pas seulement ressentir de l'affection, c'est agir avec empathie, écouter attentivement, offrir son aide ; c'est voir dans l'autre la même humanité qui habite en moi.
Quand je tends la main, j'offre non seulement un soulagement à l'autre, mais aussi une guérison pour lui et pour moi.
L'amour est le seul remède qui guérit les blessures invisibles, restaure la foi en la vie et nous rapproche de ce qu'il y a de plus divin en nous.
Aujourd'hui plus que jamais, il est bon de se rappeler que l'amour du prochain est le remède dont le monde a besoin, et que la dose thérapeutique peut être administrée par chacun d'entre nous, ici et maintenant, où que nous soyons.


MIŁOŚĆ BLIŹNIEGO LEKARSTWEM NA DZISIAJ

 

Miłość bliźniego to silne a zarazem najbardziej zapomniane lekarstwo. Nie ma żadnych przeciwwskazań, można je podawać codziennie w dowolnych dawkach, ale nie można go kupić.

Miłowanie bliźniego to nie tylko okazywanie uczuć, ale także działanie z empatią, uważne słuchanie, służenie pomocą, to doszukiwanie się w drugim tego samego człowieczeństwa jakie wypełnia mnie. Kiedy podaję komuś pomocną dłoń, to nie tylko niosę mu ulgę, ale tak on jak i ja doznajemy uzdrowienia.

Miłość jest jedynym lekarstwem, które leczy rany niewidzialne, przywraca wiarę w życie i zbliża nas do tego, co w nas najbardziej boskie.

Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek warto pamiętać, że miłość bliźniego jest lekarstwem, którego potrzebuje świat, a dawkę terapeutyczną może podać każdy z nas, w każdej chwili i w każdym miejscu.

sexta-feira, 12 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Empathisch sein

Empathie ermöglicht es uns, die Welt mit den Augen des anderen zu sehen, seine Schmerzen, seine Freuden und seine Kämpfe zu verstehen.
In einer Zeit, in der Individualismus und Eile die Beziehungen dominieren, ist Empathie fast schon ein Akt des Widerstands, eine Erinnerung daran, dass wir alle Teil derselben menschlichen Familie sind.
Wenn wir Empathie praktizieren, versuchen wir nicht herauszufinden, wer Recht hat, sondern zu verstehen, was der andere fühlt. Diese einfache Geste kann Konflikte in Dialoge, Distanz in Nähe und Gleichgültigkeit in Solidarität verwandeln.
Empathie ist ein Akt der Nächstenliebe, sie bedeutet, Hilfe anzubieten, ohne eine Gegenleistung zu erwarten, und die Zeit und den Raum jedes Einzelnen zu respektieren.


EMPATÍA HACIA LOS DEMÁS

La empatía nos permite ver el mundo a través de los ojos del otro, comprender sus dolores, sus alegrías y sus dificultades.
En un tiempo en que el individualismo y la prisa dominan las relaciones, ser empático es casi un acto de resistencia, un recordatorio de que todos formamos parte de la misma familia humana.
Cuando practicamos la empatía, en lugar de buscar quién tiene la razón, buscamos comprender lo que el otro siente. Este simple gesto puede transformar los conflictos en diálogos, las distancias en presencias y las indiferencias en solidaridad.
La empatía es un acto de amor al prójimo, es ofrecer ayuda sin esperar nada a cambio, es respetar el tiempo y el espacio de cada persona.


EMPATHY TOWARDS OTHERS

Empathy allows us to see the world through the eyes of the other, to understand their pains, their joys and their struggles. 
In a time when individualism and haste dominate relationships, being empathetic is almost an act of resistance, a reminder that we are all part of the same human family.
When we practice empathy, instead of looking for those who are right, we seek to understand what the other person feels. This simple gesture can transform conflicts into dialogues, distances into presences and indifference into solidarity.
Empathy is an act of love for others, it is offering help without expecting a return, it is respecting each person's time and space.


EMPATIA VERSO GLI ALTRI

L'empatia ci permette di vedere il mondo attraverso gli occhi degli altri, di comprendere i loro dolori, le loro gioie e le loro lotte.
In un'epoca in cui l'individualismo e la fretta dominano le relazioni, essere empatici è quasi un atto di resistenza, un modo per ricordare che facciamo tutti parte della stessa famiglia umana.
Quando pratichiamo l'empatia, invece di cercare chi ha ragione, cerchiamo di capire cosa prova l'altro. Questo semplice gesto può trasformare i conflitti in dialoghi, le distanze in presenze e l'indifferenza in solidarietà.
L'empatia è un atto di amore verso il prossimo, è offrire aiuto senza aspettarsi nulla in cambio, è rispettare il tempo e lo spazio di ogni persona.


EMPATIA PARA COM OS OUTROS

A empatia nos permite enxergar o mundo pelos olhos do outro, compreender suas dores, suas alegrias e suas lutas. 
Em um tempo em que o individualismo e a pressa dominam as relações, ser empático é quase um ato de resistência, um lembrete de que todos nós fazemos parte da mesma família humana.
Quando praticamos a empatia, em vez de buscar quem tem razão, buscamos entender o que o outro sente. Esse simples gesto pode transformar conflitos em diálogos, distâncias em presenças e indiferença em solidariedade.
A empatia é um ato de amor ao próximoé oferecer ajuda sem esperar retorno, é respeitar o tempo e o espaço de cada pessoa.


EMPATHIE ENVERS LES AUTRES

L'empathie nous permet de voir le monde à travers les yeux de l'autre, de comprendre ses souffrances, ses joies et ses combats.
À une époque où l'individualisme et la précipitation dominent les relations, faire preuve d'empathie est presque un acte de résistance, un rappel que nous faisons tous partie de la même famille humaine.
Lorsque nous faisons preuve d'empathie, au lieu de chercher à savoir qui a raison, nous cherchons à comprendre ce que ressent l'autre. Ce simple geste peut transformer les conflits en dialogues, les distances en présence et l'indifférence en solidarité.
L'empathie est un acte d'amour envers son prochain, c'est offrir son aide sans attendre de retour, c'est respecter le temps et l'espace de chaque personne.


EMPATIA WOBEC INNYCH

 

Empatia umożliwia nam spojrzenie na świat oczami innych, zrozumienie ich cierpień, radości i zmagań.

W obecnych czasach, gdy indywidualizm i pośpiech zdominowały relacje między ludźmi, empatia jest niemal aktem sprzeciwu, sposobem na przypomnienie, że wszyscy należymy do tej samej rodziny ludzkiej.

W praktyce osoba empatyczna nie dochodzi swoich racji, ale stara się zrozumieć, co czuje druga osoba. W ten sposób można przejść z konfliktu do dialogu, z dystansu do bliskości, z obojętności do solidarności.

Empatia jest aktem miłości bliźniego, oferuje pomoc i nie oczekuje niczego w zamian, nie marnuje jego cennego czasu i nie narusza jego fizycznych, psychicznych i emocjonalnych granic.

quinta-feira, 11 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Uns selbst entwaffnen

Es ist schwer, seine Schutzhaltung aufzugeben, sein Herz zu öffnen und zuzulassen, dass andere uns so sehen, wie wir wirklich sind: mit Ängsten, Fehlern und Menschlichkeit.
Sich zu entwaffnen bedeutet, den Frieden vor die Vernunft zu stellen. Es bedeutet zu verstehen, dass nicht jede Diskussion einen Gewinner braucht, dass Schweigen manchmal mehr sagt als eine scharfe Antwort.
Es bedeutet zu erkennen, dass das Leben kein Schlachtfeld ist, sondern ein Ort der Begegnung.
Wenn wir uns entwaffnen, schaffen wir Raum für Dialog, Vergebung und Zuneigung.
Wir tauschen das Schild gegen Zuhören, das Schwert gegen Empathie.
Und wir entdecken, dass wahre Stärke nicht darin besteht, den anderen zu besiegen, sondern ihn zu verstehen und anzunehmen.


DESARMARSE

Es difícil bajar la guardia, abrir el corazón y permitir que los demás nos vean como realmente somos: con miedos, defectos, con humanidad.
Desarmarse significa elegir la paz antes que la razón. Es comprender que no toda discusión necesita un ganador, que el silencio a veces habla más fuerte que una respuesta cortante.
Es darse cuenta de que la vida no es un campo de batalla, sino un espacio de encuentro.
Cuando nos desarmamos, abrimos espacio para el diálogo, para el perdón y para el afecto.
Cambiamos el escudo por la escucha, la espada por la empatía.
Y descubrimos que la verdadera fuerza no reside en derrotar al otro, sino en comprenderlo y abrazarlo.


BE DISARMED

It is difficult to let our guard down, open our hearts and allow the other to see us as we really are: with fears, with failures, with humanity.
To disarm is to choose peace before reason. It is to understand that not every discussion needs a winner, that silence sometimes speaks louder than a sharp response.
It is to realize that life is not a battlefield, but a space of encounter.
When we disarm ourselves, we make room for dialogue, forgiveness and affection.
We exchanged the shield for listening, the sword for empathy.
And we discover that true strength lies not in defeating the other, but in understanding and welcoming him.


DISARMARSI

È difficile abbassare la guardia, aprire il cuore e permettere agli altri di vederci per quello che siamo realmente: con le nostre paure, i nostri difetti, la nostra umanità.
Disarmarsi significa scegliere la pace prima della ragione. Significa capire che non tutte le discussioni hanno bisogno di un vincitore, che a volte il silenzio parla più forte di una risposta tagliente.
Significa rendersi conto che la vita non è un campo di battaglia, ma uno spazio di incontro.
Quando ci disarmiamo, apriamo spazio al dialogo, al perdono e all'affetto.
Scambiamo lo scudo con l'ascolto, la spada con l'empatia.
E scopriamo che la vera forza non sta nel vincere l'altro, ma nel comprenderlo e accoglierlo.


DESARMAR-SE

É difícil baixar a guarda, abrir o coração e permitir que o outro nos veja como realmente somos: com medos, com falhas, com humanidade.
Desarmar-se é escolher a paz antes da razão. É entender que nem toda discussão precisa de um vencedor, que o silêncio às vezes fala mais alto que a resposta afiada.
É perceber que a vida não é um campo de batalha, mas um espaço de encontro.
Quando nos desarmamos, abrimos espaço para o diálogo, para o perdão e para o afeto.
Trocamos o escudo pela escuta, a espada pela empatia.
E descobrimos que a verdadeira força não está em vencer o outro, mas em compreendê-lo, e acolhê-lo.


SE DÉSARMER

Il est difficile de baisser la garde, d'ouvrir son cœur et de permettre à l'autre de nous voir tels que nous sommes vraiment : avec nos peurs, nos défauts, notre humanité.
Se désarmer, c'est choisir la paix avant la raison. C'est comprendre que toutes les discussions n'ont pas besoin d'un gagnant, que le silence parle parfois plus fort qu'une réponse acerbe.
C'est réaliser que la vie n'est pas un champ de bataille, mais un lieu de rencontre.
Lorsque nous nous désarmons, nous ouvrons la voie au dialogue, au pardon et à l'affection.
Nous échangeons notre bouclier contre l'écoute, notre épée contre l'empathie.
Et nous découvrons que la véritable force ne réside pas dans le fait de vaincre l'autre, mais dans celui de le comprendre et de l'accueillir.



ZŁÓŻMY BROŃ

 

Trudno jest opuścić gardę, otworzyć serce i odsłonić się przed innymi, by zobaczyli nas takimi, jakimi naprawdę jesteśmy: z naszymi lękami, wadami i całym ludzkim wymiarem.

Złożyć broń to postawić pokój ponad argumentami rozumowymi. To przyjąć do wiadomości, że nie wszystkie dyskusje muszą mieć zwycięzcę, że czasami milczenie ma większą siłę przebicia niż cięta riposta. To zrozumienie wreszcie, że życie nie jest polem bitwy, ale przestrzenią spotkań.

Kiedy składamy broń, otwieramy przestrzeń dla dialogu, przebaczenia i miłości. Odkładamy tarczę i miecz a przyjmujemy postawę słuchania i empatii.

Wtedy odkrywamy też, że prawdziwa siła nie przejawia się w pokonaniu drugiego, ale w zrozumieniu go i zaakceptowaniu.

quarta-feira, 10 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Auf Bedürftige zugehen

„Ich war hungrig, und ihr habt mir zu essen gegeben; ich war durstig, und ihr habt mir zu trinken gegeben; ich war fremd, und ihr habt mich aufgenommen.“ (Mt 25,35)
Sich denen zu nähern, die Hilfe brauchen, bedeutet, sich Christus selbst zu nähern.
Wenn wir jemanden sehen, der in Not ist, sei es materiell, emotional oder spirituell, haben wir eine heilige Gelegenheit, konkret zu lieben . Jesus blieb dem menschlichen Leid nicht fern: Er berührte die Kranken, nahm die Ausgegrenzten auf, hörte den Bedrängten zu und gab den Hungrigen zu essen. Wahres Mitgefühl bedeutet, auf den anderen zuzugehen.
Sich dem anderen zu nähern bedeutet, aus sich herauszugehen, Angst, Vorurteile und Gleichgültigkeit zu überwinden. Es bedeutet, im Gesicht des Bedürftigen die lebendige Gegenwart Jesu zu erkennen, der uns zur Solidarität aufruft.
Wenn wir uns denen nähern, die in Not sind, werden wir von Selbstsucht befreit und durch die Liebe verwandelt, die gleichbedeutend ist mit Hingabe.


ACERCARSE A QUIEN ESTÁ NECESITADO

“Tuve hambre, y ustedes me dieron de comer; tuve sed, y me dieron de beber; estaba de paso, y me alojaron” (Mt. 25,35)
Acercarse a quien necesita es acercarse a Cristo mismo.
Cuando miramos a alguien en necesidad, ya sea material, emocional o espiritual, tenemos ante nosotros una oportunidad sagrada para amar concretamente. Jesús no permaneció ajeno al dolor humano: tocó a los enfermos, acogió a los marginados, escuchó a los afligidos y dió de comer a los hambrientos. La verdadera compasión es ir al encuentro del otro.
Acercarse exige salir de uno mismo, vencer el miedo, los prejuicios y la indiferencia. Es reconocer en el rostro del necesitado la presencia viva de Jesús que nos llama a la solidaridad.
Cuando nos acercamos a quien se encuentra en necesidad, somos liberados del egoísmo y transformados por el amor, que es sinónimo de dar.


REACH OUT TO THOSE IN NEED

"I was hungry and you gave me something to eat, I was thirsty and you gave me a drink, I was a stranger and you welcomed me." (Mt 25,35)
To approach those in need is to approach Christ himself. 
When we look at someone in need, whether material, emotional, or spiritual, we have before us a sacred opportunity to love concretely. Jesus did not remain distant from human suffering: He touched the sick, welcomed the marginalized, listened to the afflicted and fed the hungry. True compassion is to go out to meet the other. 
To reach out requires getting out of oneself, overcoming fear, prejudice and indifference. It is to recognize in the face of the needy the living presence of Jesus who calls us to solidarity.
When we reach out to those in need, we are freed from selfishness and transformed by the love, which is synonymous with giving.


AVVICINARSI A CHI È NEL BISOGNO

«Ho avuto fame e mi avete dato da mangiare; ho avuto sete e mi avete dato da bere; ero straniero e mi avete accolto» (Mt 25,35).
Avvicinarsi a chi è nel bisogno significa avvicinarsi a Cristo stesso.
Quando vediamo che qualcuno è nel bisogno, sia esso materiale, emozionale o spirituale, abbiamo davanti a noi un'opportunità sacra di amare concretamente. Gesù non è rimasto lontano dal dolore umano: ha toccato i malati, ha accolto gli emarginati, ha ascoltato gli afflitti e ha dato da mangiare agli affamati. La vera compassione è andare incontro all'altro.
Avvicinarsi agli altri richiede uscire da sé stessi, vincere la paura, il pregiudizio e l'indifferenza. È riconoscere nel volto del bisognoso la presenza viva di Gesù che ci chiama alla solidarietà.
Quando ci avviciniamo a chi è nel bisogno, veniamo liberati dall'egoismo e trasformati dall'amore che è sinonimo di donazione.


APROXIMAR-SE DE QUEM SE ENCONTRA EM NECESSIDADE

“Tive fome e me destes de comer; tive sede e me destes de beber; era estrangeiro e me acolhestes.” (Mt 25,35)
Aproximar-se de quem precisa é aproximar-se do próprio Cristo. 
Quando vemos alguém em necessidade, seja material, emocional ou espiritual, temos diante de nós uma oportunidade sagrada de amar concretamente. Jesus não permaneceu distante da dor humana: Ele tocou os doentes, acolheu os marginalizados, ouviu os aflitos e deu de comer aos famintos. A verdadeira compaixão é ir ao encontro do outro. 
Aproximar-se do outro exige sair de si, vencer o medo, o preconceito e a indiferença. É reconhecer no rosto do necessitado a presença viva de Jesus que nos chama à solidariedade.
Quando nos aproximamos de quem se encontra em necessidade, somos libertos do egoísmo e transformados pelo amor que é sinônimo de doação.


ALLER VERS CEUX QUI SONT DANS LE BESOIN

« J'avais faim et vous m'avez donné à manger ; j'avais soif et vous m'avez donné à boire ; j'étais étranger et vous m'avez accueilli. » (Mt 25,35)
Se rapprocher de ceux qui sont dans le besoin, c'est se rapprocher du Christ lui-même.
Lorsque nous regardons quelqu'un dans le besoin, que ce soit matériel, émotionnel ou spirituel, nous avons devant nous une occasion sacrée d'aimer concrètement. Jésus n'est pas resté loin de la douleur humaine : il a touché les malades, accueilli les marginalisés, écouté les affligés et nourri les affamés. La véritable compassion, c'est d'aller à la rencontre de l'autre.
Se rapprocher exige de sortir de soi-même, de vaincre la peur, les préjugés et l'indifférence. C'est reconnaître dans le visage du nécessiteux la présence vivante de Jésus qui nous appelle à la solidarité.
Lorsque nous nous rapprochons de ceux qui sont dans le besoin, nous sommes libérés de l'égoïsme et transformés par l'amour qui est synonyme de don.


ZBLIŻAJMY SIĘ DO POTRZEBUJĄCYCH

 

„Byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt 25, 35).

Zbliżając się do potrzebujących zbliżamy się do samego Chrystusa.

Kiedy widzimy, że ktoś jest w potrzebie materialnej, emocjonalnej czy duchowej, mamy przed sobą najlepszą okazję, by miłować konkretnie. Jezus nie pozostawał obojętny na ludzkie cierpienia: dotykał chorych, przyjmował wyrzutków, słuchał cierpiących i karmił głodnych. Prawdziwe współczucie polega na wychodzeniu do drugich.

Żeby zbliżyć się do drugich musimy opuścić siebie, pokonać strach, uprzedzenia i obojętność. A następnie rozpoznać w ich obliczu obecność żywego Jezusa, który wzywa nas do solidarności.

Zbliżanie się do potrzebujących uwalnia nas od egoizmu a miłowanie ich, czyli podarowanie się, sprawia, że zmieniamy się na korzyść.

terça-feira, 9 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Allen, denen wir begegnen, Gottes Liebe verkünden


Einmal bat ein Priester Chiara Lubich, eine Stunde ihres Tages seinen Anliegen zu widmen. Darauf antwortete sie: „Warum nicht den ganzen Tag?“ Beeindruckt von dieser Großzügigkeit, bat er sie, sich hinzuknien, segnete sie und sagte: „Denken Sie daran, dass Gott Sie unendlich liebt!“

Von da an hörte Chiara nicht mehr auf, diese Botschaft von der unermesslichen Liebe Gottes zu allen Menschen zu verkünden. „Gott liebt mich unendlich! Gott liebt uns unendlich!“

Sie verkündete dies vor allem mit ihrem Leben, bis zum Ende.

Die Liebe Gottes zu verkünden bedeutet, so zu leben, dass die Menschen, wenn sie uns begegnen, etwas Besonderes spüren: einen Frieden, eine Zärtlichkeit, eine Präsenz, die nicht nur unsere eigene ist. Es ist Gott selbst, der durch uns wirkt und alle Menschen erreicht.



ANUNCIAR EL AMOR DE DIOS A QUIENES ENCONTRAMOS

Una vez, un sacerdote le pidió a Chiara Lubich que dedicara una hora de su día a sus intenciones. A lo que ella respondió: "¿Y por qué no el día entero?". Impresionado por tanta generosidad, la hizo arrodillarse, la bendijo y le dijo: "¡Recuerda que Dios te ama inmensamente!".
Desde entonces, Chiara no dejó de proclamar el inmenso amor de Dios por todos. "¡Dios me ama inmensamente! ¡Dios nos ama inmensamente!".
Ella lo proclamó, sobre todo, con su vida, hasta el final.
Anunciar el amor de Dios es vivir de tal manera que, al encontrarnos, las personas sientan algo diferente: una paz, una ternura, una presencia que no es solo nuestra. Es Dios mismo que pasa a través de nosotros y llega a todos.


PROCLAIM GOD’S LOVE TO ALL

A priest once asked Chiara Lubich to dedicate an hour of her day to his intentions. To which she replied: "And why not the whole day?!" Impressed by such generosity, he ordered her to kneel, blessed her, and said, "Remember that God loves you immensely!"
From then on, Chiara did not cease to make this proclamation of God's immense love for everyone. "God loves me immensely! God loves us immensely!"
She announced it, above all, with her life, until the end.
To proclaim God's love is to live in such a way that, when people meet us, they feel something different: a peace, a tenderness, a presence that is not ours alone. It is God himself who passes through us and reaches everyone.


ANNUNCIARE L'AMORE DI DIO A CHI INCONTRIAMO

Una volta un sacerdote chiese a Chiara Lubich di dedicare un'ora della sua giornata alle sue intenzioni. Lei rispose: «E perché non tutto il giorno?». Colpito da tanta generosità, lui la fece inginocchiare, la benedisse e le disse: «Ricordati che Dio ti ama immensamente!».
Da allora Chiara non smise mai di annunciare l'immenso amore di Dio per tutti. «Dio mi ama immensamente! Dio ci ama immensamente!».
Lo annunciò soprattutto con la sua vita, fino alla fine.
Annunciare l'amore di Dio significa vivere in modo tale che, quando ci incontrano, le persone sentano qualcosa di diverso: una pace, una tenerezza, una presenza che non è solo nostra. È Dio stesso che passa attraverso di noi e raggiunge tutti.


ANUNCIAR O AMOR DE DEUS ÀS PESSOAS QUE ENCONTRAMOS

Certa vez um sacerdote pediu a Chiara Lubich que dedicasse uma hora do seu dia por suas intenções. Ao que ela respondeu: "E porque não o dia inteiro?!" Impressionado por tamanha generosidade, ele a mandou ajoelhar-se, a abençoou e disse: "Lembre-se de que Deus a ama imensamente!"
A partir daí, Chiara não cessou de fazer esse anúncio do imenso amor de Deus por todos. "Deus me ama imensamente! Deus nos ama imensamente!"
Ela o anunciou, sobretudo, com a sua vida, até o fim.
Anunciar o amor de Deus é viver de tal forma que, ao nos encontrarem, as pessoas sintam algo diferente: uma paz, uma ternura, uma presença que não é só nossa. É o próprio Deus que passa através de nós e chega a todos.


ANNONCER L'AMOUR DE DIEU À CEUX QUE NOUS RENCONTRONS

Un jour, un prêtre a demandé à Chiara Lubich de consacrer une heure de sa journée à ses intentions. Elle lui a répondu : « Pourquoi pas toute la journée ? » Impressionné par tant de générosité, il lui a demandé de s'agenouiller, l'a bénie et lui a dit : « Souviens-toi que Dieu t'aime immensément ! »
À partir de ce moment-là, Chiara n'a cessé d'annoncer l'amour immense de Dieu pour tous. « Dieu m'aime immensément ! Dieu nous aime immensément ! »
Elle l'a annoncé avant tout par sa vie, jusqu'à la fin.
Proclamer l'amour de Dieu, c'est vivre de telle manière que, lorsqu'elles nous rencontrent, les personnes ressentent quelque chose de différent : une paix, une tendresse, une présence qui n'est pas seulement la nôtre. C'est Dieu lui-même qui passe à travers nous et arrive à tous.


KAŻDEMU SPOTKANEMU GŁOŚMY MIŁOŚĆ BOŻĄ

 

Pewien kapłan poprosił kiedyś Chiarę Lubich, aby w ciągu dnia poświęciła godzinę na modlitwę w jego intencjach. Odpowiedziała: „A dlaczego nie cały dzień?”. Poruszony jej wielkodusznością, poprosił ją, aby uklękła, pobłogosławił ją i powiedział: „Pamiętaj, że Bóg miłuje cię nieskończenie!”.

Od tego czasu Chiara nigdy nie przestała głosić tę nieskończoną miłość Boga do każdego. „Bóg mnie miłuje nieskończenie! Bóg nas miłuje nieskończenie!”. Głosiła to do końca swoich dni przede wszystkim swoim życiem.

Głoszenie miłości Boga polega na tym, aby tak żyć, żeby ludzie, których spotykamy, odczuwali coś wyjątkowego: pokój, czułość, obecność, które nie pochodzą tylko od nas. Żeby odczuli, że to sam Bóg za naszym pośrednictwem dociera do nich.

segunda-feira, 8 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Mit reinen Augen schauen

Reine Augen zu haben bedeutet, die Welt so zu sehen, wie Gott sie sieht.
Es bedeutet, über den Schein und die Fehler hinwegzuschauen und das Herz des anderen zu sehen.
Reine Augen urteilen nicht, sie verstehen; sie kritisieren nicht, sie nehmen an; sie halten sich nicht mit den dunklen Seiten auf, sondern suchen das Licht, das in jedem Menschen und jeder Situation verborgen ist.
Einen reinen Blick zu haben bedeutet, Schönheit zu sehen, selbst wo Schmerz ist, Hoffnung, wo Verzweiflung ist, Güte, wo die Welt nur Fehler sieht.
Jesus sagt: „Selig sind, die reinen Herzens sind, denn sie werden Gott schauen.“ (vgl. Mt 5,8)
Und vielleicht beginnt das „Gott schauen“ genau dann, wenn wir anstatt, mit einem von Selbstsucht verhärteten Blick, anfangen, mit den Augen der Liebe zu sehen.


MIRAR CON OJOS PUROS

Tener ojos puros es ver el mundo como Dios lo ve.
Es ver más allá de las apariencias, más allá de los errores, y ver el corazón del otro.
Los ojos puros no juzgan, comprenden; no critican, acogen; no se detienen en las cosas oscuras, sino que buscan la luz que se esconde en cada persona y cada situación.
Tener una mirada pura es poder ver la belleza incluso donde hay dolor, esperanza donde hay desesperación, bondad donde el mundo solo ve fallas.
Jesús dice: “Felices los que tienen el corazón puro, porque verán a Dios” (Cf. Mt 5,8).
Y quizás “ver a Dios” comienza precisamente cuando dejamos de mirar con la mirada endurecida por el egoísmo y empezamos a ver con los ojos del amor.


LOOK WITH PURE EYES

To have pure eyes is to see the world as God sees it.
It is to see beyond appearances, beyond mistakes and see the heart of the other.
Pure eyes do not judge, they understand; they do not criticize, they welcome; they do not dwell at dark things, but seek the light hidden in every person and situation.
To have a pure gaze is to be able to see beauty even where there is pain, hope where there is despair, goodness where the world only sees flaws.
Jesus says, "Blessed are the pure in heart, for they shall see God." (Cf. Mt 5,8)
And perhaps "seeing God" begins precisely when we stop looking with a gaze hardened by selfishness and start seeing with the eyes of love.


GUARDARE CON OCCHI PURI

Avere occhi puri significa vedere il mondo come lo vede Dio.
Significa guardare oltre le apparenze, oltre gli errori, e vedere il cuore dell'altro.
Gli occhi puri non giudicano, comprendono; non criticano, accolgono; non si soffermano sulle cose oscure, ma cercano la luce nascosta in ogni persona e in ogni situazione.
Avere uno sguardo puro significa riuscire a vedere la bellezza anche dove c'è dolore, la speranza dove c'è disperazione, la bontà dove il mondo vede solo difetti.
Gesù dice: «Beati i puri di cuore, perché vedranno Dio» (cf Mt 5,8).
E forse «vedere Dio» inizia proprio quando smettiamo di guardare con lo sguardo indurito dall'egoismo e iniziamo a vedere con gli occhi dell'amore.


OLHAR COM OLHOS PUROS

Ter olhos puros é ver o mundo como Deus o vê.
É enxergar além das aparências, além dos erros e ver o coração do outro.
Os olhos puros não julgam, compreendem; não criticam, acolhem; não se detêm nas coisas sombrias, mas procuram a luz escondida em cada pessoa e situação.
Ter um olhar puro é conseguir ver beleza mesmo onde há dor, esperança onde há desespero, bondade onde o mundo só vê falhas.
Jesus diz: “Bem-aventurados os puros de coração, porque verão a Deus.” (Cf. Mt 5,8)
E talvez “ver a Deus” comece justamente quando deixamos de olhar com o olhar endurecido pelo egoísmo e passamos a ver com os olhos do amor.


REGARDER AVEC DES YEUX PURS

Avoir les yeux purs, c'est voir le monde comme Dieu le voit.
C'est voir au-delà des apparences, au-delà des erreurs, et voir le cœur de l'autre.
Les yeux purs ne jugent pas, ils comprennent ; ils ne critiquent pas, ils accueillent ; ils ne s'attardent pas sur les choses sombres, mais cherchent la lumière cachée dans chaque personne et chaque situation.
Avoir un regard pur, c'est pouvoir voir la beauté même là où il y a de la douleur, l'espérance là où il y a du désespoir, la bonté là où le monde ne voit que des défauts.
Jésus dit : « Heureux ceux qui ont le cœur pur, car ils verront Dieu. » (Cf. Mt 5,8)
Et peut-être que « voir Dieu » commence précisément lorsque nous cessons de regarder avec un regard endurci par l'égoïsme et que nous commençons à voir avec les yeux de l'amour.


PATRZMY CZYSTYMI OCZAMI

 

Mieć czyste oczy to postrzegać świat tak, jak go postrzega Bóg. A to znaczy nie skupiać się na pozorach, na czyichś błędach, ale wnikać do serc drugich.

Czyste oczy nie osądzają, ale starają się zrozumieć; nie krytykują, ale współczują; nie zatrzymują się na tym, co mroczne, ale szukają światła ukrytego w każdym człowieku i w każdej sytuacji.

Czyste spojrzenie umie dostrzec piękno nawet tam, gdzie jest cierpienie, nadzieję tam, gdzie jest rozpacz, dobro tam, gdzie świat widzi tylko wady.

Jezus mówi: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8).

Może „oglądanie Boga” zaczyna się już wtedy, kiedy przestajemy patrzeć wzrokiem zlodowaciałym przez egoizm a zaczynamy patrzeć oczami miłości.

domingo, 7 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

Ja sagen zu Gott

Gott hat für jeden von uns eine besondere Berufung. Jeder hat seine Besonderheiten, jeder hat eine andere Mission.

Es gibt jedoch eine Berufung, die allen gemeinsam ist: die Berufung zur Liebe. Darauf müssen wir mit Ja antworten.

Wenn wir Ja zur Liebe sagen, sagen wir Ja zu Gott. Und das können wir in jedem Augenblick tun.

Auf Gottes Berufung zu antworten bedeutet im Wesentlichen, vorbehaltlos zu lieben.

Wie Maria sagte: „Mir geschehe nach deinem Wort.“

Jedes „Ja“ von uns, ob klein oder groß, trägt zum göttlichen Plan der Liebe für die Welt bei. 

Wenn wir dieses „Ja“ sagen, hören wir auf, nur zu existieren, und beginnen, den tiefen Sinn unserer Existenz zu erfüllen.


SÍ A DIOS


Dios tiene un llamado especial para cada uno de nosotros. Cada uno, a su manera, tiene una misión diferente.
Sin embargo, hay un llamado común a todos: es el llamado al amor. Al cual debemos responder sí.
Al responder sí al amor, respondemos sí a Dios. Y podemos hacerlo en cada momento presente.
Responder al llamado de Dios es, en esencia, amar sin reservas.
Como dijo María: “Hágase en mí según tu palabra”.
Cada uno de nuestros “sí”, pequeños o grandes, colabora con el plan divino de amor para el mundo.
Cuando decimos este “sí”, dejamos de simplemente existir y comenzamos a cumplir el profundo significado de nuestra existencia.


YES TO GOD

God has a special calling for each of us. Each one in its specificity, each one has a different mission.
However, there is a call that is common to all: it is the call to love. To which we must answer Yes.
By answering yes to love, we answer yes to God. And this we can do in every present moment.
To respond to God's call is, in essence, to love without reservation.
As Mary said, "Let it be done to me according to your word."
Each "yes" of ours, small or large, collaborates with the divine plan of love for the world. 
When we say this "yes", we stop just existing and begin to fulfil the profound meaning of our existence.


SÌ A DIO

Dio ha una chiamata speciale per ciascuno di noi. Ognuno nella sua specificità, ognuno ha una missione diversa.
Tuttavia, esiste una chiamata che è comune a tutti: è la chiamata all'amore. Alla quale dobbiamo rispondere Sì.
Rispondendo sì all'amore, rispondiamo sì a Dio. E questo possiamo farlo in ogni momento presente.
Rispondere alla chiamata di Dio è, in sostanza, amare senza riserve.
Come disse Maria: «Si compia in me secondo la tua parola».
Ogni nostro «sì», piccolo o grande, collabora al piano divino d'amore per il mondo.
Quando diciamo questo «sì», smettiamo di soltanto esistere e cominciamo a realizzare il senso profondo della nostra esistenza.


SIM A DEUS

Deus tem um chamado especial para cada um de nós. Cada um na sua especificidade, cada um tem uma missão diferente.
Porém, existe um chamado que é comum a todos: é o chamado ao amor. Ao qual devemos responder Sim.
Respondendo sim ao amor, respondemos sim a Deus. E isso podemos fazer em cada momento presente.
Responder ao chamado de Deus é, em essência, amar sem reservas.
Como Maria disse: “Faça-se em mim segundo a tua palavra.”
Cada “sim” nosso, pequeno ou grande, colabora com o plano divino de amor para o mundo. 
Quando dizemos esse “sim”, deixamos de apenas existir e começamos a cumprir o sentido profundo da nossa existência.


OUI À DIEU

Dieu a un appel spécial pour chacun d'entre nous. Chacun dans sa spécificité, chacun a une mission différente.
Cependant, il existe un appel qui est commun à tous : c'est l'appel à l'amour. Auquel nous devons répondre Oui.
En répondant oui à l'amour, nous répondons oui à Dieu. Et nous pouvons le faire à chaque instant présent.
Répondre à l'appel de Dieu, c'est essentiellement aimer sans réserve.
Comme Marie l'a dit : « Qu'il me soit fait selon ta parole ».
Chaque « oui » de notre part, petit ou grand, contribue au plan divin d'amour pour le monde.
Lorsque nous disons ce « oui », nous cessons de simplement exister et nous commençons à accomplir le sens profond de notre existence.


MÓWMY BOGU «TAK!»

 

Każdy z nas otrzymał od Boga szczególne powołanie; każdy z nas, będąc w swojej istocie odmienny i wyjątkowy, ma inną misję do spełnienia.

Jednakowoż wszyscy otrzymaliśmy wspólne powołanie: powołanie do miłości, na które powinniśmy odpowiedzieć „tak”. Gdy odpowiadamy „tak” miłości, to odpowiadamy „tak” Bogu, jak uczyniła to Maryja: „Niech mi się stanie według słowa twego”. I możemy to robić w każdej chwili.

Odpowiedź na Boże powołanie oznacza w rzeczy samej miłowanie bez zastrzeżeń. Każde nasze „tak”, małe czy duże, przyczynia się do urzeczywistnienia boskiego planu miłości w świecie.

Kiedy mówimy to „tak”, przestajemy tylko egzystować a zaczynamy realizować to, co nadaje głęboki sens naszemu istnieniu.

sábado, 6 de dezembro de 2025

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Geben und Nehmen


Das Leben ist ständig im Fluss von Geben und Nehmen. 

Geben bedeutet, Liebe, Großzügigkeit und Empathie auszudrücken. Nehmen bedeutet, dem anderen zu erlauben, dasselbe zu tun.

Oft denken wir, Geben ist ein Zeichen von Stärke und Nehmen von Schwäche. Beide erfordern Demut und Sensibilität: Wer nur gibt, ohne auch zu nehmen, kann sich am Ende leer fühlen, und wer nur nimmt, ohne auch zu geben, verpasst die Gelegenheit liebend und teilend zu wachsen. Geben und Nehmen sind ein Ausdruck wahrer Gemeinschaft.

Wenn wir mit offenem Herzen geben, stärken wir unsere Bindungen. Wenn wir mit Dankbarkeit empfangen, festigen wir sie. Und in diesem Gleichgewicht finden wir den wahren Sinn der Großzügigkeit.



RECIBIR Y DAR

La vida es un flujo constante entre dar y recibir.
Dar es expresar amor, generosidad y empatía. Recibir es permitir que el otro practique el mismo gesto.
A menudo, pensamos que dar es señal de fortaleza y recibir es señal de debilidad. Ambos exigen humildad y sensibilidad: quien solo da, sin permitirse recibir, puede terminar vaciándose, y quien solo recibe, sin aprender a dar, pierde la oportunidad de crecer en el amor y en el compartir. Dar y recibir es la verdadera comunión.
Al dar con el corazón abierto, reforzamos los vínculos. Al recibir con gratitud, los fortalecemos. Y es en este equilibrio donde encontramos el verdadero significado de la generosidad.


RECEIVE AND GIVE

Life is a constant flow between giving and receiving.
To give is to express love, generosity, and empathy. To receive is to allow the other to exercise the same gesture.
Often, we think that giving is a sign of strength and that receiving is a sign of weakness. Both require humility and sensitivity: those who only give, without allowing themselves to receive, can end up emptying themselves, and those who only receive, without learning to give, lose the opportunity to grow in love and sharing. Giving and receiving is true communion.
By giving with an open heart, we strengthen bonds. By receiving with gratitude, we fortify them. And it is in this balance that we find the true meaning of generosity.


RICEVERE E DARE

La vita è un flusso costante tra il dare e il ricevere. 
Dare è esprimere amore, generosità ed empatia. Ricevere è permettere all'altro di compiere lo stesso gesto.
Spesso pensiamo che dare sia un segno di forza e che ricevere sia un segno di debolezza. Entrambi richiedono umiltà e sensibilità: chi dà solo, senza permettersi di ricevere, può finire per svuotarsi, e chi riceve solo, senza imparare a donare, perde l'opportunità di crescere nell'amore e nella condivisione. Dare e ricevere è la vera comunione.
Dando con il cuore aperto, rafforziamo i legami. Ricevendo con gratitudine, li fortifichiamo. Ed è in questo equilibrio che troviamo il vero significato della generosità.


RECEBER E DAR

A vida é um constante fluxo entre o dar e o receber.
Dar é expressar amor, generosidade e empatia. Receber é permitir que o outro exerça o mesmo gesto.
Muitas vezes, achamos que dar é sinal de força e que receber é sinal de fraqueza. Ambos exigem humildade e sensibilidade: quem apenas dá, sem se permitir receber, pode acabar se esvaziando, e quem só recebe, sem aprender a doar, perde a oportunidade de crescer no amor e na partilha. Dar e receber é a verdadeira comunhão.
Ao dar com o coração aberto, reforçamos laços. Ao receber com gratidão, nós os fortalecemos. E é nesse equilíbrio que encontramos o verdadeiro sentido da generosidade.


RECEVOIR ET DONNER

La vie est un flux constant entre donner et recevoir. 
Donner, c'est exprimer de l'amour, de la générosité et de l'empathie. Recevoir, c'est permettre à l'autre d'exercer le même geste.
Nous pensons souvent que donner est un signe de force et que recevoir est un signe de faiblesse. Les deux exigent de l'humilité et de la sensibilité : celui qui ne fait que donner, sans se permettre de recevoir, peut finir par se vider, et celui qui ne fait que recevoir, sans apprendre à donner de soi-même, perd l'occasion de grandir dans l'amour et le partage. Donner et recevoir, c'est la véritable communion.
En donnant avec un cœur ouvert, nous renforçons les liens. En recevant avec gratitude, nous les consolidons. Et c'est dans cet équilibre que nous trouvons le véritable sens de la générosité.


OTRZYMUJMY I DAWAJMY

 

Życie nasze toczy się między nieustannym otrzymywaniem a dawaniem.

Dawanie to wyrażanie miłości, wielkoduszności i empatii. Zaś otrzymywanie to dawanie innym możliwości wykonania tego samego gestu.

Wielu z nas uważa, że dawanie jest oznaką siły, a otrzymywanie - słabości. Tymczasem obie postawy wymagają pokory i wrażliwości: kto tylko daje, nie godząc się na otrzymywanie, może skończyć z pustymi rękami, a kto tylko otrzymuje, nie wyrabiając w sobie nawyku dawania, traci okazję do rozwoju w miłości i dzieleniu się. Dawanie i otrzymywanie są ze sobą ściśle związane.

Kiedy dajemy z otwartym sercem, umacniamy więzi. A zacieśniamy je jeszcze bardziej, kiedy sami otrzymujemy i za to dziękujemy. I właśnie w tej równowadze odnajdujemy prawdziwe znaczenie wielkoduszności.