Aplicativo para Android

Baixe o Passa Parola - Focolare para Android e visualize a passaparola do dia, bem como as meditações deste blog.

Baixe já via Google Play:

terça-feira, 11 de maio de 2021

TAGESMOTTO # PASAPALABRA DEL DÍA # DAILY PASSWORD # PASSAPAROLA DEL GIORNO # SENHA DO DIA # MOT DE PASSE # HASŁO DNIA

 Vielen Menschen Trost bringen


Heute sende ich Euch einen Ausschnitt aus dem Wort des Lebens vom Februar 2016, einem Schreiben von Chiara Lubich, welches ein tiefes Gebet und eine echte Verpflichtung ist.
„Herr, gib mir alle, die einsam sind … Wie sehr leidest du unter all der Verlassenheit in der Welt … Ich möchte alle lieben, die krank und einsam sind. Wer tröstet ihre Tränen? Wer nimmt Anteil an ihrem langsamen Sterben? Wer nimmt sich ihrer Verzweiflung an? Mein Gott, lass mich in der Welt sichtbares Zeichen und Werkzeug deiner Liebe sein, deine Arme, die alle Einsamkeit der Welt an sich ziehen und in Liebe umwandeln.“


SER CONSOLADORES DE MUCHOS

Hoy solo voy a copiar un extracto de la Palabra de Vida de febrero de 2016, donde tenemos un escrito de Chiara Lubich que es una verdadera oración y, al mismo tiempo, un compromiso.
“Señor, dame a todos los que están solos… He sentido en mi corazón la pasión que invade al tuyo por todo el abandono en que está sumido el mundo entero. Amo a todo ser enfermo y solo. ¿Quién consuela su llanto? ¿Quién llora con él su muerte lenta? Y ¿quién estrecha contra su pecho el corazón desesperado? Haz, Dios mío, que sea en el mundo el sacramento tangible de tu amor: que sean tus brazos, que abrazan y transforman en amor toda la soledad del mundo.”


BE A COMFORT TO MANY

Today I will just copy an excerpt from the Word of Life of February 2016, where we have a writing by Chiara Lubich which is a true prayer and, at the same time, a commitment.
"Lord, give me all who are alone... I felt in my heart the passion that invades yours, for all the abandonment in which the whole world is immersed. I love all being sick and lonely. Who consoles their weeping? Who feels sorry for their slow death? And who narrows the desperate hearts to their own hearts? My God, make me in the world the tangible sacrament of your Love: may I be your arms that embrace and consume in love all the solitude in the world."


ESSERE CONSOLATORI PER MOLTI

Oggi vi mando un tratto della Parola di Vita di febbraio 2016, dove abbiamo uno scritto di Chiara Lubich che è una vera preghiera e, allo stesso tempo, un impegno.
«Signore, dammi tutti i soli… Ho sentito nel mio cuore la passione che invade il tuo per tutto l’abbandono in cui nuota il mondo intero. Amo ogni essere ammalato e solo. Chi consola il loro pianto? Chi compiange la loro morte lenta? E chi stringe al proprio cuore il cuore disperato? Dammi, mio Dio, d’essere nel mondo il sacramento tangibile del tuo amore: d'essere le braccia tue che stringono a sé e consumano in amore tutta la solitudine del mondo.»


CONSOLAR MUITAS PESSOAS

Hoje vou apenas copiar um trecho da Palavra de Vida de fevereiro de 2016, onde temos um escrito de Chiara Lubich que é uma verdadeira oração e, ao mesmo tempo, um compromisso.
“Senhor, dá-me todos os que estão sós… Senti em meu coração a paixão que invade o teu, por todo o abandono em que o mundo inteiro está imerso. Amo todo ser doente e só. Quem consola o seu pranto? Quem tem pena de sua morte lenta? E quem estreita ao próprio coração o coração desesperado? Meu Deus, faz que eu seja no mundo o sacramento tangível do teu Amor: que eu seja os braços teus que estreitam a si e consumam no amor toda a solidão do mundo.”


ÊTRE DES CONSOLATEURS POUR BEAUCOUP

Aujourd'hui, je vais juste copier un extrait de la Parole de Vie de février 2016, où nous avons un écrit de Chiara Lubich qui est une vraie prière et, en même temps, un engagement.
"Seigneur, donne-moi ceux qui sont seuls… J’ai éprouvé dans mon cœur la passion qui envahit le tien pour l’abandon qui submerge le monde entier. J’aime chaque être malade et solitaire. Qui console leur peine ? Qui pleure leur mort lente ? Et qui presse, sur son propre cœur, le cœur désespéré ? Donne-moi, mon Dieu, d’être dans le monde le sacrement tangible de ton amour, de ton être d’amour : être tes bras, qui étreignent et consument en amour toute la solitude du monde."


POCIESZAJMY JAK NAJWIĘCEJ OSÓB

 

Dzisiaj przesyłam Wam fragment ze Słowa Życia z lutego 2016 r., w którym cytowany jest tekst Chiary Lubich będący prawdziwą modlitwą i jednocześnie zobowiązaniem.

„Panie, daj mi wszystkich samotnych... Odczułam w moim sercu pełną bólu miłość, która przenika Twoje serce z powodu opuszczenia, w którym zanurzony jest cały świat. Kocham każdą istotę chorą i samotną. Kto utuli ich płacz? Kto zapłacze nad ich powolnym konaniem? Kto przytuli do swego serca serce zrozpaczone? Pozwól mi, Panie, być w świecie dotykalnym sakramentem Twej miłości: być Twymi ramionami, które przygarniają do siebie i spalają w miłości wszelką samotność świata”.

Nenhum comentário:

Postar um comentário